Laudację wygłosił prof. Janusz Kawecki, członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. W swoim przemówieniu podkreślił on, że w 1965 r. jako licealista Antoni Macierewicz odmówił potępienia na szkolnym apelu listu biskupów polskich i biskupów niemieckich, za co został relegowany ze szkoły. Przypomniano również, że Antoni Macierewicz był członkiem 1. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta, zwanej „Czarną Jedynką”, organizował pomoc dla robotników represjonowanych po protestach w Radomiu, Ursusie i Płocku. Był współzałożycielem Komitetu Obrony Robotników, redaktorem niezależnego miesięcznika „Głos”, uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej w 1981 r. Był przeciwnikiem Okrągłego Stołu.
Z kolei prof. Andrzej Nowak zwracał uwagę, że ministra Antoniego Macierewicza wyróżnia odwaga, bez której nie może być mowy o patriotyzmie. Profesor Nowak wskazał na trzy kluczowe elementy w biografii Antoniego Macierewicza.– Nie ma wolności bez prawdy. Walka o prawdę jest służbą Ojczyźnie. Młody Antoni realizował wezwanie „Ośmiel się być mądrym” – mówił prof. Kawecki w laudacji.
Reklama
– Dla mnie takimi oczywistymi punktami są: jego działalność w harcerstwie niepodległościowym, prowadząca do powołania Komitetu Obrony Robotników, kiedy nie była to sprawa dla tchórzliwych, kiedy opozycja była czymś naprawdę wymagającym odwagi. Drugi punkt to 10 kwietnia 2010 r. [...] Podjęcie na swoje barki odpowiedzialności za dochodzenie prawdy w sprawie, w której po drugiej stronie głównym przeciwnikiem jest najsilniejszy i najniebezpieczniejszy człowiek na świecie. [...] Trzeci element odwagi – cywilnej – to objęcie funkcji ministra obrony narodowej. Zmierzenie się z instytucją tak trudną do zreformowania i tak ważną dla państwa polskiego, jego bezpieczeństwa, po tylu latach zaniedbań, kontynuacji tego, co niechlubne, wymagało właśnie wielkiej cywilnej odwagi, której nie zabrakło Antoniemu Macierewiczowi – mówił prof. Nowak.
Z kolei sam laureat dziękując za wyróżnienie zwrócił uwagę, że patriota, jest jednym z najważniejszych słów w języku polskim.
– To nie jest żadne poświęcenie, to nie jest żaden wysiłek, żaden trud. To jest wielki przywilej móc służyć swojej Ojczyźnie, móc służyć niepodległej Polsce. To największe, wymarzone przeze mnie przez dziesiątki lat zadanie [...] nie ma takich trudów, niebezpieczeństw i przeszkód, których by nie warto przezwyciężyć, jeśli służy to Ojczyźnie – mówił Antoni Macierewicz.