Z Ameryką czy przeciw Ameryce? Katarzyna Gójska: O tym będą te wybory

Żyjemy w niebezpiecznych czasach. Pierwszy raz od początku III Rzeczypospolitej czujemy bezpośrednie zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa. Nikt przy zdrowych zmysłach nie zagwarantuje nam, że bomby spadające niekiedy kilkadziesiąt kilometrów od naszej granicy w perspektywie kilku lat nie zaczną spadać na nas. Żyjemy w Europie, jako państwo członkowskie Unii Europejskiej, ale to relacje transatlantyckie przyniosły naszemu kontynentowi – niestety przez pół wieku nie naszej jego części – pokój i rozwój gospodarczy. Odcinanie relacji ze Stanami Zjednoczonymi to koncepcja fatalna dla przyszłości Polski. Pod każdym względem. Ale mimo swojej szkodliwości jest realizowana, i to w dużej mierze rękami rządu Tuska. On sam już raz objawił się jako nieprawdopodobny szkodnik współpracy Warszawa–Waszyngton. Te czarne osiągnięcia dzisiejszego premiera opisywał serial „Reset” (momentalnie usunięty z otwartych zasobów telewizji publicznej dosłownie w pierwszych chwilach jej siłowego przejęcia), a także książka „Zgoda”. Ale przecież Tusk wrócił w stare koleiny antyamerykańskiej polityki. Polska nie ma nawet ambasadora w najważniejszej na świecie placówce dyplomatycznej, czyli w Waszyngtonie! Tego nigdy dotąd nie było! Zbudowana przez rząd opowieść o prezydencie blokującym nominacje to tylko zasłona dymna prawdziwych intencji – przewodniczący Platformy celowo upiera się przy skompromitowanym do cna Klichu, bo wie, że jego obecność wpłynie jedynie destrukcyjnie na relacje polsko-amerykańskie, a dla polskiej opinii publicznej nie będzie to czytelne, gdyż przez niemieckie media w Polsce będzie bombardowana opowieściami o strasznym Trumpie. Czy ten niesłychanie niebezpieczny dla Rzeczpospolitej scenariusz będzie mógł być realizowany z pełnym niszczycielskim rozmachem, przekonamy się 18 maja, a tak naprawdę 1 czerwca. To będą też wybory na temat naszych więzów z najpotężniejszym państwem świata. Zwycięstwo zastępcy premiera Tuska będzie oznaczało umożliwienie rozwinięcia polityki odcinana Warszawy od Waszyngtonu. Ale jest realna alternatywa. O niej Karol Nawrocki nie tylko mówi. W ostatnich dniach udowodnił, iż za jego słowami stoi prawdziwa siła sprawcza i skuteczność. Wizyta obywatelskiego kandydata na prezydenta w Białym Domu jest wyjątkowa nie tylko w historii naszej polityki, lecz także wydarzeń amerykańskich. Otóż najważniejsi ludzie administracji USA z prezydentem Donaldem Trumpem na czele rozpoczęli rozmowy z pretendentem do najwyższego urzędu w Polsce, choć nie pełni on żadnej politycznej roli. Owszem, jest bardzo liczącym się kandydatem popieranym przez największą partię opozycyjną, ma szanse na zwycięstwo – ale jest tylko kandydatem. Pobyt Nawrockiego w sercu amerykańskiej polityki świadczy o tym, że 47. prezydentowi USA autentycznie zależy na relacjach z naszym krajem, i to w sposób ponadstandardowy. To doskonała wiadomość, będącą kolejnym potwierdzeniem wielu jego wypowiedzi gwarantujących naszemu państwu wsparcie w razie zagrożenia atakiem Rosji. Ale to nie wszystko. Ten sposób okazania atencji Karolowi Nawrockiemu pokazuje, że dla republikanów i dla najbliższego otoczenia prezydenta Trumpa jest on godnym zaufania partnerem. Polscy wyborcy stoją zatem przed taką oto alternatywą: czy wybrać polityka bez kontaktów w USA, zarządzanego przez premiera skrajnie antyamerykańskiego, czy postawić na kandydata, który potrafi być skuteczny w budowaniu relacji strategicznych dla przyszłości naszego kraju?