Sposób na opryszczkę. Czym jest i jak się jej pozbyć?

Opryszczka wargowa – objawy 

Charakterystyczne objawy opryszczki to pęcherzyków wypełnionych płynem w okolicy ust, które również mogą wystąpić na dziąsłach, a nawet języku. Zwiastują je pieczenie, mrowienie, swędzenie lub ból. W przeciągu kilku dni pęcherzyki samoistnie pękają oraz zamieniają się w bolesne owrzodzenia, które następnie zaczynają pokrywać strup. Bardzo istotne jest, aby nie przebijać pęcherzyków oraz nie dotykać zmian, ponieważ zakażenie w szybki sposób przenosi się w inne miejsca. W tym czasie warto także zadbać o odpowiednią higienę, np. zrezygnować z pocałunków, często myć ręce oraz nie dzielić z nikim naczyń i przedmiotów higieny osobistej. Gojenie jest najdłuższym procesem w przebiegu choroby, które może trwać nawet dwa tygodnie.

Opryszczka wargowa - drogi zakażenia

Opryszczka wargowa to choroba zaraźliwa - wystarczy pocałunek z osobą, u której pojawiły się pęcherzyki, picie z tej samej szklanki czy też zjedzenie czegoś tym samym widelcem. Opryszczka łatwo przenosi się drogą kropelkową. Gdy raz złapaliśmy opryszczkę wargową, możemy mieć z nią do czynienia do końca życia, ponieważ stajemy się nosicielami chorobotwórczego wirusa.

Co sprzyja nawrotom opryszczki? 

Do czynników sprzyjających nawrotom choroby należą:

• fizyczne przemęczenie organizmu,  
• ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, 
• stres,
• infekcje – głównie górnego odcinka dróg oddechowych,  
• korzystanie z solarium,  
• urazy w okolicy ust,  
• przemarznięcie, wychłodzenie, 
• przyjmowanie leków immunosupresyjnych.  
• menstruacja.

Fazy opryszczki wargowej

1. Pierwszymi symptomami opryszczki wargowej jest swędzenie, pieczenie skóry w okolicy ust i również zaczerwienienie.
2. Następnie pojawiają się niewielkiej wielkości grudki. Towarzyszące temu etapowi świąd oraz mrowienie są bardzo dokuczliwe. Ponadto może występować ból w okolicy ust. Krosty są dość bolesne i gromadzą się w jednym miejscu, np. w kąciku ust. 
3. W trzeciej fazie mamy do czynienia z pęcherzykami, które są wypełnione płynem surowiczym.
4. Czwarta faza polega na pękaniu pęcherzyków oraz uwalnianiu zgromadzonego w nich płynu surowiczego. Pojawia się po około siedmiu-dziesięciu dniach od chwili pierwszych symptomów opryszczki. Faza charakteryzuje się wzmożonym ryzykiem przenoszenia opryszczki wargowej.  
5. W kolejnym etapie występują nadżerki w miejscu pękniętych pęcherzyków.
6. W szóstej fazie zmiany goją się. W miejsce nadżerek pojawiają się w strupy, które odpadają po kilku dniach.

Opryszczka wargowa - leczenie

Wielu osób uważa opryszczkę za dosyć banalną chorobę i często ją bagatelizuje. Jednak warto pamiętać, że podjęcie leczenia pozwala na skrócenie przebiegu choroby skrócić przebieg choroby i nieprzyjemne objawy oraz zmniejsza dyskomfort związany z kosmetycznym defektem w obrębie ust, w efekcie czego zwiększa się jakość życia chorego. 

Lekarz decyduje, na podstawie wywiadu, jaki sposób leczenia najlepiej zastosować u pacjenta – leczenie objawowe, czyli epizodyczne – stosowane w chwili pojawienia się czynnej choroby, lub przewlekłe supresyjne. Terapia lekami przeciwwirusowymi stosowanymi doustnie powinna być wspierana leczeniem miejscowym, natomiast leczenie supresyjne zazwyczaj opiera się na kilkumiesięcznym przyjmowaniu leków doustnych przez okres 4-6 miesięcy. Najskuteczniejszymi lekami dostępnymi dla osób zakażonych HSV są leki przeciwwirusowe - famcyklowir, acyklowir, walacyklowir. Pomagają one zmniejszyć nasilenie oraz częstotliwość objawów, natomiast nie leczą infekcji. 

Najczęściej stosowanym lekiem jest acyklowir, skutecznie hamując namnażanie HSV. Ponadto zmniejsza ból oraz przyspiesza gojenie ran. Do stosowania miejscowego przeznaczone są także inne leki przeciwwirusowe, takie jak dokozanol, denotywir czy tromantadyna. Dodatkowo zaleca się stosowanie preparatów łagodzących objawy oraz o działaniu wysuszającym, np. pasta cynkowa.

W celu ograniczenia rozprzestrzeniania się wirusa i zmniejszenia ryzyka dalszego zakażenia można zastosować specjalne plastry na opryszczkę. Plastry hydrokoloidowe na opryszczkę wargową działają opierając się na metodzie gojenia ran w wilgotnym środowisku, dzięki czemu nie dochodzi do utworzenia strupa. Zmniejszone zostaje również ryzyko pojawienia się blizny. Plastry na opryszczkę są przeważnie przezroczyste oraz cienkie, dzięki czemu są niemal niewidoczne. 

Domowe sposoby na opryszczkę

Oprócz tradycyjnie znanych leków na opryszczkę coraz częściej dużą popularnością cieszą się też domowe sposoby na opryszczkę, wśród których wyróżnia się:

• papka z sody oczyszczonej - zasusza oraz przyspiesza gojenie opryszczki. Sporządza się ją z sody oraz przegotowanej wody;
• cynkowa maść wysuszająca dostępna bez recepty;
• pasta do zębów z fluorem - zasusza ranę oraz hamuje rozwój wirusów;
• papka sporządzona z cebuli, czosnku, miodu i oliwy - działa przeciwwirusowo oraz przyspiesza gojenie;
• olejki eteryczne o działaniu przeciwwirusowym – olejek z drzewa herbacianego czy melisy, eukaliptusa lub kory cynamonu.

Opryszczka – powikłania

Powikłaniem opryszczki wargowej może być tzw. wyprysk opryszczkowaty Kaposiego, który charakteryzuje się rozległymi zmianami opryszczkowymi. Na powikłania po opryszczce zwłaszcza powinny uważać osoby, które mają obniżoną odporność oraz chorujące na atopowe zapalenie skóry. Powikłania mogą albowiem generować poważne konsekwencje. Stan chorych w ich przebiegu jest często ciężki i może wymagać hospitalizacji.

Opryszczka - jak uniknąć zakażenia wirusem i powikłań?

Opryszczka to choroba zakaźna. Zachowując ostrożność, nie narażamy się na powikłania i chronimy innych przed zakażeniem. Warto przestrzegać kilku zasad:

• myj ręce po dotknięciu pęcherzyków czy nałożeniu leczniczego kremu;
• unikaj dotykania oczu. Szczególną ostrożność należy zachować przy robieniu makijażu oraz demakijażu;
• zanim opryszczka nie ustąpi, nie całuj innych;
• używaj osobnego ręcznika do twarzy;
• kubki, sztućce, szklanki myj w gorącej wodzie z detergentem;
• nie zwilżaj śliną szkieł kontaktowych.

 

Źródło: doz.pl, niezalezna.pl