Roślina pochodzi z Chin, skąd trafiła do Egiptu i Grecji. Rzodkiewka ma niski, indeks glikemiczny może być spożywana przez osoby chore na cukrzycę. Roślina wspomaga pracę układu pokarmowego i regulują ciśnienie, dzięki dużej zawartości potasu, ma właściwości przeciwzapalne. Rzodkiewka zawiera także przeciwutleniacze, które mogą zmniejszać czynniki ryzyka związane z zawałem serca czy udarem.
Częste spożywanie rzodkiewki prowadzi do wzmocnienia ścian naczyń krwionośnych oraz do poprawy pracy serca. Dodatkowo obniża poziom złego cholesterolu we krwi dlatego stosowana jest w profilaktyce chorób układu krążenia np: miażdżycy.
Olejki eteryczne zawarte w rzodkiewce skutecznie leczą dolegliwości, które towarzyszą przeziębieniom, a właściwości antyseptyczne i antybakteryjne zapobiegają powstawaniu infekcji.
Ponadto rzodkiewka zawiera unikalne związki bioaktywne, które mogą wykazywać potencjalne korzyści zdrowotne. Głównymi związkami są glukozynolany i izotiocyjaniany (kiełki rzodkiewki posiadają znacznie więcej tych związków niż korzeń).
W rzodkiewce znajdziemy również sporo dobrze przyswajalnego białka i błonnika. Ostry smak zawdzięcza rzodkiewka zawartym w niej związkom siarki oraz olejkom eterycznym m.in. gorczycowemu.
Rzodkiewka spożywana jako warzywo u zdrowych osób nie wykazuje skutków ubocznych. Jednak powinny jej unikać osoby z niedoczynnością tarczycy, z chorobami trzustki, dwunastnicy, z zapaleniem wątroby, wrzodami, z kamicą fosforanową, zespołem jelita drażliwego oraz z nieżytem jelit. Rzodkiewka w nadmiernych ilościach może zaburzać produkcję lub wchłanianie hormonów i zwiększać produkcję żółci, dlatego nie należy spożywać nadmiernych jego ilości w przypadku kamieni żółciowych.
Źródło: niezalezna.pl
