Łuszczyca – jak radzić sobie z chorobą?

Łuszczyca – co to jest?

Łuszczyca to choroba skóry, natomiast jej objawy obserwowane są także w przypadku paznokci. Zmiany łuszczycowe na paznokciach mogą towarzyszyć zmianom skórnym lub występować samodzielnie. W niektórych przypadkach może ona objąć również stawy.

Łuszczyca, pomimo iż jest chorobą przewlekłą oraz nawracającą, nie należy do chorób zakaźnych. Zmiany skórne są często widoczne, a choroba atakuje zazwyczaj określone miejsca.

Łuszczyca - przyczyny

Znaczenie czynników genetycznych w łuszczycy skóry są stosunkowo duże. Około 30% chorych łuszczyca występuje rodzinnie. Ryzyko zachorowania na łuszczycę w rodzinie zdrowej wynosi 1-2%, gdy choruje jedno z rodziców – 10-20%, z kolei, gdy choroba dotknęła obojga rodziców, ryzyko zachorowania wzrasta do 50-70 proc.

Czynniki zwiększające ryzyko łuszczycy:

• czynniki fizyczne - dermabrazja, oparzenia, szczepienia, ukłucia owadów, iniekcje, rany chirurgiczne, zadrapania, skaleczenia, tatuaż oraz promieniowanie ultrafioletowe (UV);
• infekcje - ostre oraz przewlekłe infekcje paciorkowcowe;
• przewlekłe infekcje bakteryjne oraz grzybicze;
• dermatozy zapalne - np. półpasiec, trądzik, ospa wietrzna, łojotokowe zapalenie skóry;
• czynniki hormonalne – okres dojrzewania, ciąża, poród, okres menopauzy;
• stres;
• przyjmowane preparaty - kortykosteroidy, środki przeciwmalaryczne, sole litu, NLPZ, beta-blokery, inerferon;
• dieta, alkohol, papierosy;
• zaburzenia metaboliczne - mocznica lub hipokalcemia;
• HIV/AIDS - u osób zakażonych HIV łuszczyca może występować częściej i mieć cięższy przebieg.

U pacjentów cierpiących na łuszczycę częściej w porównaniu z populacją ogólną obserwuje się występowanie:

• choroby wieńcowej, zawału mięśnia sercowego;
• zaburzeń metabolizmu glukozy oraz cukrzycę;
• nadciśnienie tętnicze;
• hiperlipidemii i przyspieszony rozwój miażdżycy;
• otyłości;
• udaru mózgu;
• zatorowości płucnej;
• zakrzepowego zapalenia żył.

Objawy łuszczycy

Pierwsze zmiany łuszczycowe objawiają się w postaci czerwonobrunatnych grudek, okrągłych bądź owalnych, płaskich oraz wyraźnie odgraniczonych od otaczającej skóry. Powierzchnia zmian pokryta jest srebrzystoszarą czy srebrzystą, nawarstwiającą się łuską, która powstała w wyniku zrogowacenia ognisk chorobowych, czyli blaszka łuszczycowa. Początkowo pojawiające się zmiany nie są zbyt duże i wynoszą od kilku milimetrów do 2 centymetrów, natomiast z czasem powiększają się nawet do kilku centymetrów.

Zmiany łuszczycowe mogą zajmować różne okolice ciała, jednakże szczególnie charakterystyczne miejsca jej występowania to:

• łokcie i kolana;
• wyprostne powierzchnie kończyn górnych oraz dolnych;
• okolica lędźwiowo-krzyżowa;
• tułów;
• ręce i stopy;
• owłosiona skóra głowy;
• fałdy skórne;
• paznokcie.

Wykwity łuszczycowe mają zwykle symetryczny układ.

Łuszczyca - leczenie

Ze względu na uwarunkowanie genetyczne, łuszczyca pozostaje chorobą nieuleczalną z naprzemiennymi okresami zaostrzeń i remisji. Chcąc złagodzić objawy choroby, możemy stosować leczenie zewnętrzne, ogólne lub fototerapię. 

Początkowo leczenie łuszczycy odbywa się tylko zewnętrznie. Wystarcza u większości chorych, u których zmiany obejmują niewielką część ciała - do 25 proc. Leczenie ma na celu usunięcie łuski oraz doprowadzenie do remisji zmian skórnych. Terapia łuszczycy rozpoczyna się od usunięcia, nie mechanicznego, łuski. W tym celu skóra smarowana jest preparatami keratolicznymi z kwasem salicylowym. Na oczyszczoną skórę nakłada się maści – cygnolinę, dziegcię i pochodne witaminy D. Czasem wykorzystuje się maści sterydowe oraz leki immunosupresyjne, które działają na układ odpornościowy, np. cyklosporynę lub pochodne witaminy A. W przypadku leczenia miejscowego, istotne znaczenie ma regularność oraz ścisłe stosowanie się do zaleceń lekarskich. Leczenie zewnętrzne stosuje się w leczeniu łuszczycy skóry ciała, w tym owłosionej skóry głowy, który zazwyczaj przynosi dobre efekty.

Wskazaniem do wdrożenia leczenia ogólnego są przede wszystkim zajęcie zmianami łuszczycowymi powyżej 25% powierzchni ciała, brak poprawy na leczenie miejscowe oraz zły stan psychiczny chorego. Stosuje się głównie leki immunosupresyjne, które mogą wywołać poważne skutki uboczne.

Najczęściej wybieranymi substancjami leczniczymi są:

• metotreksat – najczęściej w odmianie stawowej;
• retinoidy – normalizują proliferację komórek naskórka oraz ograniczają stan zapalny;
• cyklosporyna A - skuteczna we wszystkich postaciach łuszczycy;
• leki biologiczne – dla pacjentów z najcięższymi postaciami łuszczycy, u których leczenie standardowe nie pomogło;
• antybiotyki – stosowane są gdy choroba wiąże się z infekcją.
• Skuteczna jest także fotochemioterapia, czyli naświetlanie skóry PUVA. Przed rozpoczęciem naświetlać PUVA należy przyjmować preparaty światłouczulające. W celu osiągnięcia efektu leczniczego potrzebnych jest około 20 zabiegów, 2-3 razy w tygodniu.

Łuszczyca – co warto robić, aby łatwiej żyć z tą chorobą?

Stosując odpowiedni tryb życia oraz zabiegi pielęgnacyjne, można osłabić występujące objawy oraz zmniejszyć częstotliwość jej nawrotów.

1. Zmodyfikuj dietę. Ważną kwestią są nienasycone kwasy tłuszczowe omega-3 oraz witamina D (spżywaj ryby i owoce morza, oleje). Zażywaj tran oraz olej z wiesiołka dwuletniego. Wskazane są także ciemne winogrona, cytrusy, marchew, pietruszka, sałata, czosnek.
2. Unikaj mięsa wieprzowego, podrobów, kawy, czekolady, miodu, kakao, warzyw strączkowych, np. fasoli, grochu, soczewicy, surowych jabłek, czarnych porzeczek, ostrych przypraw.
3. Unikaj alkoholu i papierosów.
4. Chroń skórę przed otarciami, skaleczeniami, podrażnieniami. 
5. Często nawilżaj skórę (wazeliną, olejkami, balsamami do ciała). 
6. Gdy objawy choroby nie są nasilone, warto sięgać po preparaty z mocznikiem.
7. Zamiast kąpieli wybieraj prysznic, aby nie wysuszać skóry. 
8. Zamiast klasycznego mydła wybieraj specjalne i delikatne płyny do mycia. Unikaj także preparatów sztucznie barwionych oraz aromatyzowanych.
9. Spróbuj medytacji, w celu wyciszenia.
10. Ze słońca korzystaj z umiarem.
11. Unikaj przegrzewania i wyziębiania ciała.
12. Jeśli masz zmiany łuszczycowe na głowie, warto do płukania włosów stosować napar z szałwii oraz rozmarynu.
13. Zrezygnuj z kosmetyków na bazie spirytusu, natomiast perfumy nanoś na ubranie, a nie bezpośrednio na skórę.
14. Unikaj noszenia odzieży z czystej wełny czy surowego lnu na ciało. Nadmierne pocieranie skóry może sprzyjać narastaniu łusek.

 

Źródło: medicover.pl, niezalezna.pl

#zdrowie #dom #porady