Bushcraft – to styl życia i umiejętność przetrwania w dziczy
Termin został spopularyzowany przez książki i filmy o tej tematyce. Bushcraft polega na zdobywaniu i rozwijaniu umiejętności i wiedzy o tym, jak przetrwać w dzikiej przyrodzie w zgodzie z naturą.
Umiejętności te obejmują: techniki rozpalania ognia, tropienie zwierząt, budowanie schronień, zdobywanie pożywienia, orientacje w terenie za pomocą naturalnych środków, korzystanie z prostych narzędzi, takich jak noże i siekiery, poszukiwanie i pozyskiwanie wody, rzeźbienie w drewnie, przygotowanie lin i sznurków z surowców naturalnych.
Bushcraft to także styl życia oraz głębokie przeżycia związane z obcowaniem z dziką naturą. To swoisty powrót do stylu życia i filozofii życia ludów pierwotnych czy traperów.
W bushcraftcie wykorzystuje się wiele pierwotnych technik przetrwania i ogranicza się używanie nowoczesnego sprzętu. Ogień można rozpalać krzesiwem lub łukiem ogniowym, zamiast śpiwora często używa się koca, rezygnuje się z nowoczesnych membran typu gore-tex itd. na rzecz bawełny lub innych podobnych tkanin impregnowanych woskiem pszczelim lub innym środkiem na bazie naturalnych składników, zamiast polarów używa się swetrów wełnianych czy nawet zastępuje się kurtkę np. wełnianym anorakiem (wełna nie traci swoich właściwości termicznych gdy jest mokra).
Bushcraft daje możliwość poczucia się pionierem czy członkiem jakiegoś plemienia. Gdy zaczynamy wędrować w takim stylu i otworzymy nasz umysł na bodźce płynące ze środowiska, możemy poczuć ducha lasu, siłę natury, która dostępna jest dla leśnych ludzi.
Ideę tę zapoczątkował Mors Kochański – potomek polskich imigrantów, działający w Kanadzie.
Źródło: niezalezna.pl
