Wojtuś Zalewski „Orzeł Biały” walczył od pierwszych chwil Powstania Warszawskiego, miał 11 lat i był najmłodszym żołnierzem grupy szturmowej st. sierż. „Grzesia”, zgrupowania „Chrobry II”. Pełnił funkcję łącznika. 2 sierpnia 1944 r. przedarł się przez linie niemieckie na teren silnie obsadzonego Dworca Głównego. Po trzech godzinach obserwacji powrócił z meldunkiem o siłach, rodzaju uzbrojenia i ugrupowaniu wrogich oddziałów. 15 sierpnia, sobie tylko znanymi przejściami, wyprowadził z okrążenia pluton st. sierż. „Grzesia”. Za tę akcję miał zostać podany przez dowódcę batalionu kpt. „Lecha Grzybowskiego” do odznaczenia Krzyżem Walecznych, którym prawdopodobnie nie został wyróżniony.
Poległ w rejonie koszar policji na ul. Ciepłej, gdy biegł z meldunkiem od st. sierż. „Grzesia”. Pod ogniem niemieckim jego ciało zostało wyciągnięte przez towarzyszy broni – scena ta została uwieczniona przez filmowców z ekipy BIP KG AK. Powstańczy pogrzeb „Orła Białego” odbył się na podwórzu domu przy ul. Ceglanej 3.
W teledysku wystąpili wychowankowie Zespółu Pieśni i Tańca „Wilenka”. Jest on pierwszym i najstarszym polskim zespołem dziecięco-młodzieżowym na Litwie. Założony w 1971 r. Zespół działa przy Gimnazjum im. Władysława Syrokomli w Wilnie. Za całokształt twórczości artystycznej, popularyzację folkloru polskiego wśród dzieci i młodzieży w 2011 r. Zespól został uhonorowany medalem „Zasłużony dla kultury polskiej”.
„Orzeł Biały”
Realizacja - Joanna Bożerodska
Sceneria, pomysł - Renata Juzokiene, Joanna Bożerodska
Zdjęcia - Joanna Bożerodska, Roman Niedźwiecki
Nagranie - Ignas Juzokas
Wykonanie - Polski Zespół Ludowy Pieśni i Tańca "Wilenka"
Solo partie - Edwin Daniel Zaranka, Dominika Marta Niewiadomska, Adam Misiewicz, Andrzej Mickiewicz.
