Badacze historii stolicy są zdania, że jej nazwa pochodzi od imienia Warsz. Czyli oznacza to, iż wieś, która tutaj istniała, należała do rodu Warszowców, którzy byli osadnikami z Czech. Do Polski przybyli w czasach Bolesława Krzywoustego, a wówczas nadano im ziemie na Mazowszu i Małopolsce.
Tekst dokumentu Siemowita znamy z XV-wiecznej kopii, a najstarszy znany dokument oryginalny z nazwą „Warszawa”, pochodzi z 1347 roku i wystawili go bratankowie Siemowita II.
Pan Warszawy zmarł w swoim majątku Wiskitki niedaleko Sochaczewa 18 lutego 1345 roku i został pochowany w (nieistniejącym już dziś) kościele Dominikanów w Warce. Z nieznanych przyczyn nigdy nie ożenił się. Swoje władztwo w testamencie przekazał do podziału między trzech bratanków: Bolesława III, Siemowita III i Kazimierza I.
