Niemcy rabują Europę podczas I wojny światowej
Niszczenie, plądrowanie i planowe kradzieże podczas wojny kojarzone są najczęściej z czasem II wojny światowej. Tymczasem już ta pierwsza zrodziła systemowy rabunek na terenach przez które szły wojska, szczególnie wojska niemieckie. Pierwszą ich ofiarą było Leuven – belgijskie miasteczko uniwersyteckie, znany ośrodek kultury. Żołnierze podpalali dom po domu, kradnąc wcześniej wartościowe przedmioty. Podpalono zabytkowe Sukiennice z XIV wieku, budynki uniwersytetu wraz z cenną i słynną biblioteką, kościół gotycki pw. św. Piotra. Kiedy miasto płonęło dowódca wojsk niemieckich gen. Manteuffel, niczym Neron, wydał rozkaz, by zorganizować nocny bankiet, na którym obserwowano ginące miasto.
Kiedy wojska sprzymierzone zajęły Brukselę odkryto w głównej kwaterze wojsk niemieckich kilkaset solidnych drewnianych skrzyń wypełnionych dziełami z muzeów i zamków belgijskich i francuskich. Trzydzieści trzy skrzynie były zaadresowane na księcia Ruprechta Bawarskiego. Syn cesarza Wilhelma II, książę Eitel Hohenzollern, najpierw poprosił francuskiego arystokratę o możliwość kwaterowania w jego zamku, a wyjeżdżając wydał rozkaz zapakowania do skrzyń wszelkiego wyposażenia i dzieł sztuki.
We Francji niszczono i rabowano na potęgę. Katedrę w Reims, bezcenny zabytek z XIII wieku, miejsce koronacji królów francuskich, z rozmysłem ostrzeliwano przez miesiąc ciężką artylerią. Na ziemiach polskich niszczono szczególnie wieże i kościoły, była to taktyka stosowana we wszystkich krajach, by likwidować najwyższe punkty obserwacyjne. Pod ostrzałem runęła renesansowa wieża w Szydłowcu, wieża kościoła na św. Krzyżu, uszkodzono mocno zamki w Lesku, Żółkwi i Krasiczynie.
Wszelki wyroby z metalu, także te zabytkowe, przetapiano na potrzeby wojny – w ten sposób ogołocono nasz kraj z wielu historycznych dzwonów kościelnych. W zaborze rosyjskim zniszczono prawie 2 tysiące zabytkowych kościołów i cerkwi.
Źródło: niezależna.pl
