Dwa niemieckie trony szatana
Jest rok 1878. Niemiecki inżynier Carl Humann buduje drogę dla państwa tureckiego w mieście Bergamie, znanym w starożytności jako Pergamon. Budowa przebiega tuż obok starożytnych ruin i Humann odkrywa w sobie żyłkę archeologa. Żeby zdobyć pieniądze na swoje nowe hobby, tak długo wierci dziurę w brzuchu berlińskim placówkom muzealnym, że w końcu proponują mu, by z ich ramienia zbadał tereny Pergamonu. Humann idzie jeszcze dalej – uzyskuje też zgodę od władz tureckich na wywiezienie ewentualnych efektów swojej pracy do Berlina. Wkrótce odkopuje Wielki Ołtarz Zeusa i w częściach wysyła go do Niemiec.
Humann jest bardzo zadowolony, także Niemiecki Instytut Archeologiczny ma powody do radości – w zbieraniu starożytności Niemcy powoli doganiają Brytyjczyków. W 1910 roku, na Wyspie Muzeów, rusza projekt budowy Muzeum Pergamońskiego, w którym znaleźć się ma zrekonstruowany ołtarz. Uroczyste otwarcie następuje w 1930 roku, w tym samym roku w którym partia Hitlera zdobywa 107 mandatów i staje się najważniejszą siłą polityczną w Reichstagu.
Trzy lata później Hitler zostaje kanclerzem i rozpoczyna przebudowę miast w duchu Wielkiej Rzeszy. Najpierw na głównego architekta wybiera Paula Troosta, a po jego śmierci, Alberta Speera. Ten ostatni jest zafascynowany Wielkim Ołtarzem Zeusa. Powtarza jego kształt i formę w gigantycznej skali, budując w Norymberdze trybunę Zeppelinfeld, która ma służyć dla wystąpień Hitler na wiecach członków NSDAP.
Ołtarz Pergamoński ma 120 metrów długości, ogromne schody i fryz ozdobiony scenami z Gigantomachii – walki greckich bogów z gigantami. Zaprojektował go Menekratesa z Rodos, w latach 180–160 p.n.e. upamiętnia zwycięstwo nad Galatami. Historycy sztuki uważają, że jest on szczytowym osiągnięciem sztuki helleńskiej. Nic więc dziwnego, że kiedy Armia Czerwona wkracza do Berlina na liście dzieł sztuki, którą precyzyjnie układają naukowcy radzieccy, by wojsko wiedziało, co rabować, jest Ołtarz. Wywieziono go do Petersburga, skąd powrócił na swoje miejsce dopiero po śmierci Stalina, w 1958 roku.
Dlaczego Wielki Ołtarz Zeusa nazywany jest tronem szatana?
W Apokalipsie św. Jana można przeczytać następujący fragment:
Aniołowi Kościoła w Pergamonie napisz: To mówi Ten, który ma miecz obosieczny, ostry. Wiem, gdzie mieszkasz: tam, gdzie jest tron szatana, a trzymasz się mego imienia i wiary mojej się nie zaparłeś, nawet we dni Antypasa, wiernego świadka mojego, który został zabity u was, tam gdzie mieszka szatan.
Czy ołtarz przewieziony z Bergamy do Berlina, jest tronem szatana? Teolodzy są tego niemal pewni, jak i tego, że w związku z tym właśnie w Berlinie można mówić o szczególnej obecności i działaniu diabła.
Źródło: niezależna.pl
