Syntetyczny głos rozsądku
Garść cytatów źródłowych: „suwerenami w Europie są i pozostaną narody europejskie”. Ich „współpraca (...) powinna opierać się na tradycji, na szacunku do kultury i historii państw europejskich, na poszanowaniu judeochrześcijańskiego dziedzictwa Europy i łączących nasze narody wspólnych wartości, a nie na ich destrukcji”.
Wśród nich jest przekonanie, że „rodzina stanowi podstawową komórkę naszych narodów”. Stąd, „gdy Europa stoi przed poważnym kryzysem demograficznym (...), polityka prorodzinna powinna być właściwą odpowiedzią – zamiast masowej imigracji”. Dziś niestety „dzieło europejskiej współpracy się chwieje”. Dlaczego? – bo „narody czują, iż powoli odbiera im się prawo do wykonywania ich uprawnionej, suwerennej władzy”, a „próby przekształcania urzędów europejskich w ciała nadrzędne wobec konstytucyjnych instytucji narodowych rodzą chaos, podważają sens traktatów, kwestionują podstawową rolę konstytucji państw członkowskich”. Skąd to? Z „Deklaracji w sprawie przyszłości Europy” 16 partii centroprawicowych. Jak na europejskie standardy – tekst króciutki, definiujący granicę ideologicznego sporu w Unii, ale też zdrowego rozsądku.
Źródło: Gazeta Polska Codziennie
