Ukraiński ekspert dla Niezalezna.pl o Zaporoskiej Elektrowni Jądrowej: „Drugiego Czarnobyla nie będzie”
Wszystkie reaktory WWER-1000 Zaporoskiej Elektrowni Jądrowej są ukryte w hermetycznej osłonie - powłoce wykonanej z półtorametrowego żelbetu, która musi wytrzymać zarówno upadek na nią z zewnątrz lekkiego samolotu, jak i wewnętrzną eksplozję, awarię i uwolnienie materiałów radioaktywnych. W elektrowni jądrowej w Czarnobylu nie było takiej osłony. Nawiasem mówiąc, nie ma jej w elektrowniach jądrowych w Leningradskiej, Kurskiej i Smoleńskiej Elektrowniach Atomowych [czyli działających w Rosji], które nadal są obsługiwane przez czarnobylskie reaktory RBMK. Nie warto tam nierozmyślnie palić – mówi w rozmowie z portalem Niezalezna.pl Ołeksij Tolkaczow, były przewodniczący rady społecznej przy Państwowej Inspekcji Dozoru Jądrowego Ukrainy.
Po tym, jak rosyjscy najeźdźcy wysadzili tamę Kachowskiej Elektrowni Wodnej (w Nowej Kachowce) w obwodzie chersońskim, uwaga świata ponownie skupia się na Zaporoskiej Elektrowni Jądrowej (ZEJ), która od ponad roku jest kontrolowana przez Rosję. Jeśli poziom wody w zbiorniku kachowskiej elektrowni spadnie poniżej 16 metrów, może to doprowadzić do braku wody do chłodzenia reaktorów jądrowych ZEJ. Przegrzanie reaktorów może potencjalnie wywołać sytuacje awaryjne na stacji. Czy drugi Czarnobyl jest możliwy?
WERSJA UKRAIŃSKA / Українська версія
Kiedy straszą nas Czarnobylem, zapominają wspomnieć o fundamentalnej różnicy między reaktorami w Zaporoskiej Elektrowni Jądrowej (WWER-1000, projekt B-320) a reaktorami w Czarnobylu (RBMK-1000).
Po pierwsze, wszystkie reaktory WWER-1000 są ukryte w hermetycznej osłonie - powłoce, wykonanej z półtorametrowego żelbetu, która musi wytrzymać zarówno upadek na nią z zewnątrz lekkiego samolotu, jak i wewnętrzną eksplozję, awarię i uwolnienie materiałów radioaktywnych .
W elektrowni jądrowej w Czarnobylu nie było takiej osłony. Nawiasem mówiąc, nie ma jej w elektrowniach jądrowych w Leningradzkiej, Kurskiej i Smoleńskiej Elektrowniach Atomowych [czyli działających w Rosji], które nadal są obsługiwane przez czarnobylskie reaktory RBMK. Nie warto tam nierozmyślnie palić.
Tak więc nasz reaktor jest zamknięty w hermetycznej osłonie, poza którą nic się nie wydostanie, chyba że orkowie [peoratywne określenie Rosjan] zaczną systematycznie bombardować osłonę kilkoma superpotężnymi bombami. Ale nawet po tym jeszcze trzeba byłoby zniszczyć obudowę reaktora…
Po drugie, w Zaporoskiej Elektrowni Jądrowej, w reaktorach WWER-1000, w każdym reaktorze znajduje się zaledwie 66 ton uranu. W reaktorach czarnobylskich RBMK było znacznie więcej - 192 tony.
Po trzecie, reaktory w Zaporoskiej Elektrowni Jądrowej są podkrytyczne, w przeciwieństwie do elektrowni jądrowej w Czarnobylu, gdzie one były nadkrytyczne. Oznacza to, że w reaktorze nie może dojść do samowolnego przyspieszenia mocy, jak to miało miejsce w elektrowni jądrowej w Czarnobylu.
Pozostawienie reaktora WWER-1000 bez nadzoru spowoduje jego samoistne wyłączenie. W elektrowni jądrowej w Czarnobylu było odwrotnie.
Potencjalnym zagrożeniem na terenie Zaporoskiej Elektrowni Jądrowej jest składowanie wypalonego paliwa jądrowego. To około 100 bardzo mocnych żelbetowych kontenerów stojących pod gołym niebem. Są bardzo niezawodne, ale nie są przeznaczone do ukierunkowanego bombardowania.
Do katastrofy na dużą skalę może dojść tylko w przypadku ataku na Zaporoską Elektrownię Jądrową taktyczną bronią atomową.
Na czym Pan się opiera, twierdząc, że nawet jeśli reaktory się przegrzeją, to nie będzie większych problemów?
Jeszcze w 2011 r., w ramach testów warunków skrajnych dla Zaporoskiej Elektrowni Jądrowej, opracowano scenariusz trzęsienia ziemi ze zniszczeniem tamy Kachowskiej Elektrowni Wodnej, utratą wody (pochłaniacza ciepła) i całkowitym zaciemnieniem ZEJ. Na ten wypadek przewidziano 20 generatorów diesla na terenie ZEJ, rezerwowe systemy chłodzenia i zaopatrzenia w wodę, istnieje scenariusz doprowadzenia reaktorów do ostatecznego bezpiecznego stanu.
Zadaniem wszystkich tych scenariuszy jest zabezpieczenie elektrowni jądrowej przed uszkodzeniem bloków reaktorów, aby można je było bezpiecznie przywrócić do dalszej eksploatacji.
Bezpieczniki są dobre, ale czynnika ludzkiego nie można odrzucić, jak to było w Czarnobylu. Czy stacja i świat są w takim przypadku chronione?
Kiedy mówimy o umownej „małpie z granatem” w ZEJ, to oczywiste jest, że mogą nie włączyć zasilania rezerwowego, generatory diesla mogą zostać bez paliwa. Ale mówimy o najgorszym scenariuszu.
W takim przypadku po około 72 godzinach od całkowitej „utraty kontroli” nad elektrownią jądrową rozpocznie się przegrzewanie reaktora i uszkodzenie paliwa. Rozpocznie się niszczenie wewnętrznej struktury reaktora. W przypadku braku reakcji awaryjnej możliwe jest stopienie korpusu reaktora. Dla energetyków jest to bardzo poważna awaria, ponieważ po niej instalacja reaktora zostanie utracona i nie będzie podlegała odbudowie. Ale nawet w takich warunkach nie powinno być zagrożenia radiacyjnego dla środowiska - wszystko powinno pozostać w środku hermetycznej osłony. Można założyć, że Rosjanie mogą zaminować budynek reaktora, aby zniszczyć osłonę, ale do tego będą potrzebować dużo materiałów wybuchowych i skomplikowanych prac inżynieryjnych.
Czy spadek poziomu wody w kachowskim zbiorniku poniżej poziomu 16 m może doprowadzić do sytuacji awaryjnych?
Jeżeli elektrownia jądrowa pracuje z pełną lub znaczną mocą, nie można wykluczyć takiego ryzyka. Oczywiście obniżenie poziomu w stawie chłodzącym wymaga zatrzymania reaktorów i doprowadzenia ich do stanu bezpiecznego, w którym zużywają minimalną ilość wody do chłodzenia. A nawet gdy staw chłodzący zostanie całkowicie utracony, w ZEJ są „BAZOW” - [ukr. „baky awarijnych zapasiw znesolenoj wody”] zbiorniki na awaryjne rezerwy wody odsolonej, a także możliwości odzyskania potrzebnej wody nawet przez hydranty przeciwpożarowe z ruchomych źródeł wody.
Rozmawiał - Wołodymyr Buha.
Tłumaczenie - Olga Alehno.
Źródło: niezalezna.pl
Wczytuję ocenę...
