Celem trwających od 20 kwietnia zawodów było zdobycie tytułu najlepszego plutonu w szkoleniu bojowym w kategoriach wojsk pancernych i zmechanizowanych oraz plutonów zmotoryzowanych i aeromobilnych.
W trakcie pierwszego tygodnia sprawdzano głownie kondycję fizyczną, zgranie oraz motywacje. Do pokonania był biegowy test siłowy oraz wyczerpująca pętla taktyczna długości 25 km, na której żołnierze działali w rejonie skażonym, bronili budynku, pokonywali przeszkodę wodną, wykonywali zadania inżynieryjno–saperskie i rywalizowali w biegu patrolowym, zakończonym strzelaniem z broni osobistej.
W drugim tygodniu odbyły się ćwiczenia w kierowaniu ogniem z czołgów oraz wozów bojowych BWP-1. Podchorążowie z Wrocławia nawiązali wyrównaną walkę z żołnierzami zawodowymi. Po pierwszym tygodniu zawodów zajmowali czołowe miejsca w swoich kategoriach (pododdziały pancerne, zmechanizowane, aeromobilne). Przystępując do koronnej konkurencji - kierowania ogniem - plutony pancerny i aeromobilny posiadały dużą przewagę na konkurentami i ostatecznie zwyciężyły z reprezentacjami poszczególnych brygad.