Był prawdziwie pięknym człowiekiem o bogatej i promieniującej dobrocią osobowości. Cechowała go głęboka wiara, kochał Boga i służył Mu wytrwale do końca życia. „Zachwycał się człowiekiem” (S. Grygiel) i „chciał przytulić do serca każdego człowieka” (S. Głogowski). Miał dar obcowania z ludźmi. Służył im, m.in. pielgrzymując po całym świecie i umacniając ich w wierze i nadziei. Dlatego kochały go miliony. Jego wiara była wiarą szukającą zrozumienia, był więc również myślicielem, autorem m.in. „Osoby i czynu”, „Miłości i odpowiedzialności”, „Mężczyzną i niewiastą stworzył ich” oraz licznych encyklik. Jest twórcą personalizmu etycznego. Św. Jan Paweł II odegrał doniosłą rolę w dziejach świata m.in. poprzez próbę obudzenia Zachodu z moralnego odrętwienia i obronę życia, przyczynienie się do obalenia komunizmu i powstania Solidarności oraz utwierdzenie obecności Kościoła we współczesnej cywilizacji.
Plon pięknego życia
„Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity”. Plon życia Karola Wojtyły – św. Jana Pawła Wielkiego – jest imponujący.
