Olaf chwalipięta
Chyba większość z nas miała w klasie kolegę, który bez przerwy chwalił się, co to on widział, co zrobił, gdzie był i kogo zna. Tak silnie przekonywał do tego swoje otoczenie, że niekiedy sam zaczynał wierzyć w wytwory wyobraźni. Odpuszczał i pokazywał prawdziwe oblicze, gdy widział, że jego historyjki nie trafiły na podatny grunt. Skojarzyło mi się to z postawą Olafa Scholza względem Ukrainy.
Berlin przez wiele miesięcy chwalił się, że jest liderem pomocy dla Kijowa. Tymczasem w pierwszej fazie wojny w ogóle nie chciał dozbroić Ukrainy, a kiedy już to zrobił, okazało się, że znaczna część sprzętu jest wadliwa i warta tyle, ile waży. Nie ma tego co porównywać z Polską, Stanami Zjednoczonymi czy Wielką Brytanią – faktycznymi liderami pomocy. Nad Sprewą wszystko działało według schematu: zróbmy tyle, by Zachód się nie czepiał, ale by nie zdenerwować Putina. I co się okazało? W projekcie niemieckiego budżetu na przyszły rok obcięto środki na pomoc Ukrainie o połowę. To jest prawdziwe oblicze Niemiec, a nie kraju zatroskanego losem Ukrainy, którą trzeba wesprzeć, by odparła agresję silniejszego sąsiada. Ale to już melodia, której w Berlinie nie słychać.
Źródło: Gazeta Polska Codziennie
Wczytuję ocenę...
