U podstaw tego pytania znajduje się indywidualistyczna koncepcja człowieka jako istoty, która żyje tylko dla siebie. Egzystencjalno-etyczny przewrót w życiu, który Frankl nazywa przewrotem kopernikańskim, polega na radykalnie odmiennym podejściu do niego, co wyraża się w pytaniu: czego życie ode mnie oczekuje? Odpowiadając na nie, przełamuję egocentryzm i egoizm oraz pytam, co dobrego mogę zrobić dla najbliższych, dla ojczyzny. Frankl uważa, że człowiek religijny różni się od „niereligijnego” m.in. tym, że wezwanie życia traktuje jako polecenie Boga.
