Ciepło – zimno
Mamy lipiec, ale temperatura nas nie rozpieszcza. Za oknem 20 stopni. Rano można już zmarznąć. Ludzie, którzy wybrali się pod namioty, muszą teraz bardzo żałować, bo w takich warunkach przyjemny co roku wypoczynek zamienia się w szkołę przetrwania. Zawsze w takich warunkach lubię obserwować dyskusję o globalnych zmianach klimatu. Natychmiast do szturmu ruszają sceptycy, którzy zaczynają prowokować zwolenników globalnego ocieplenia.
Ci z kolei tłumaczą różnicę między klimatem a pogodą. Dyskusja byłaby pewnie łatwiejsza, gdyby przy fali upałów ci macherzy od klimatu nie zachowywali się jak denialista w mróz. W każdym razie ta zabawa w ciepło-zimno jest nawet śmieszna. Szczególnie zabawna staje się, gdy w obawie przed globalnym ociepleniem Europa Zachodnia wraca do spalania paliw kopalnych. Na naszych oczach bankrutuje polityka klimatyczna. Porozumienia pozostają na papierze. Koniec świata za sto lat mniej przejmuje kogokolwiek niż ryzyko wojny atomowej. Zima zapowiada się z kolei ciężko. Gdyby z jakichś powodów nastąpiły rekordy minusowych temperatur w Europie, to podręczniki klimatologii szybko zastąpią rozpałkę. Ale pretensje zwolennicy globalnego ocieplenia będą mogli mieć tylko do siebie.
Źródło: niezalezna.pl,
