Przylaszczka - piękny zwiastun wiosny
Przylaszczka (Hepatica) masowo pojawia się w lasach liściastych na wiosnę. Warto pamiętać, że ta piękna roślina jest pod ochroną od 2014 roku. Jej łacińska nazwa pochodzi od greckiego słowa hepar, czyli wątroba, którą zawdzięcza charakterystycznym liściom w kształcie wątroby. Uznawana jest za zwiastun wiosny.
Przylaszczka jest rośliną wieloletnią z rodziny jaskrowatych. W Polsce występuje tylko 1 gatunek – przylaszczka pospolita Hepatica nobilis, osiąga ona maksymalnie 20 cm. Kwiaty są mocnego, fioletowo-niebieskiego koloru, ale występują również w białej lub różowej barwie. Zamykają się na noc i przed deszczem. Kwitnie między marcem a majem. Nasiona rozsiewane są przez mrówki.
Przylaszczka pospolita używana jest jako roślina ozdobna. Jej sadzonki można zdobyć jedynie w szkółkach ogrodniczych. Ta roślina lubi stanowiska cieniste lub półcieniste. Najlepiej rośnie na glebie próchniczej lub wapiennej. Ważne jest, aby była stale wilgotna.
Właściwości lecznicze
Przylaszczka pospolita była używana w medycynie ludowej przy schorzeniach nerek, wątroby i pęcherza. Leczniczo działa odkażająco oraz antyseptycznie.
Roślina pobudza wydzielanie soków trawiennych, ma właściwości przeciwkrwotoczne, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe. Przylaszczka pomaga w wykrztuszaniu flegmy, jak też zastojach żółci oraz obrzęku wątroby i woreczka żółciowego. Jest skuteczną pomocą w terapii refluksu żołądkowo-jelitowego. Jest stosowana w stanach zapalnych oraz infekcjach oskrzeli, gardła i płuc.
Przeciwwskazania
Roślina powoduje reakcje alergiczne, których głównymi objawami są świąd, rumień i pokrzywka. Przylaszczka zawiera substancje trujące, dlatego wszelkie jej użycie należy skonsultować z lekarzem. Objawy zatrucia to zapalenie błon śluzowych, krwawa biegunka, omdlenia, a w skrajnych przypadkach niewydolność krążeniowa i oddechowa. Może dojść również do nieodwracalnego uszkodzenia nerek.
Źródło: niezalezna.pl
