Owczarek niemiecki - jedna z najpopularniejszych ras w Polsce i na świecie
Owczarek niemiecki za sprawą niezwykłej inteligencji, przyjaznej natury oraz wszechstronności jest najbardziej popularną rasą użytkowaną na świecie. Protoplaści owczarków niemieckich żyli prawdopodobnie już w VII wieku na terenie Niemiec. Psy już wtedy wykorzystywane były do różnych zadań. Ich głównym zadaniem było strzeżenie owiec, pilnowanie majątków gospodarzy. Kiedy w Europie rozwój miast pociągnął za sobą wzrost przestępczości, zrodziło się zainteresowanie psem służbowym. W Niemczech utworzono związek, którego celem było popieranie hodowli psów dla wojska i policji.
Historia znanego nam dziś owczarka niemieckiego oficjalnie zaczyna się w XIX wieku. W roku 1871 pruski ochmistrz Max von Stephanitz, uchodzący za twórcę rasy, rozpoczął celową hodowlę tych wszechstronnych psów. Cel hodowli Stephanitza był jasno określony. Chodziło mu o wyhodowanie wielostronnego psa użytkowego, na temat którego istoty i umiejętności miał dokładne wyobrażenia. Cechy takie jak odwaga, wierność, posłuszeństwo, wytrwałość i wytrzymałość uczyniły owczarka niemieckiego popularną rasą służbową w policji i wojsku w wielu krajach na całym świecie.
W czasie obu Wojen Światowych cechy te określano „niemieckimi cnotami”. Owczarek niemiecki został symbolem narodowosocjalistycznej ideologii. Suczka „Blondi” była wierną kompanką Adolfa Hitlera – zachowały się liczne zdjęcia propagandowe pokazujące ich razem. Zła sława, która do nich przylgnęła wiązała się ich służbą w obozach koncentracyjnych.
Nie tylko po stronie niemieckiej, lecz także po stronie Aliantów owczarki niemieckie były pożądanymi psami wojskowymi. Mimo tej instrumentalizacji oraz zdziesiątkowania w czasie II Wojny Światowej rasa przetrwała i ponownie wróciła do łask jako najbardziej pożądana rasa psów użytkowych na świecie, a wskutek jej transformacji na rasę rodzinną zyskała jeszcze bardziej na popularności.
W związku z antyniemieckim resentymentem po II wojnie światowej ze względu na złą sławę Niemiec w krajach alianckich owczarka niemieckiego zaczęto nazywać owczarkiem alzackim.
Wygląd
Klinowata głowa psów tej rasy, pozostająca w harmonijnym stosunku do reszty ciała. Pionowo stojące, skierowane do przodu uszy oraz ciemne, położone nieco skośnie oczy sprawiają, że owczarek niemiecki zawsze wygląda na czujnego i skoncentrowanego.
Policzki lekko zaokrąglone, nie wystające. Szczęki i żuchwa silnie rozwinięte. Uzębienie mocne i pełne. Oczy są średniej wielkości w kształcie migdału, osadzone lekko skośnie, nie wyłupiaste, o barwie dostosowanej do umaszczenia, możliwie ciemne. Uszy średniej wielkości, wysoko osadzone, szersze u nasady, stojące, prosto trzymane, ostro zakończone, z małżowiną skierowaną do przodu. Nos czarny.
Z wysokością w kłębie między 60 a 65 cm u samców i 55 do 60 cm u suczek owczarek niemiecki należy do przedstawicieli ras średnich lub dużych. Doskonałe proporcje jego ciała odzwierciedlają jego przeznaczenie psa użytkowego i pracującego. Owczarki niemieckie mają krzepką, muskularną i jednocześnie atletyczną budowę, są zwinne i szybkie, nie mają tendencji do bycia ociężałymi. Cechuje je szeroki i mocny chód, który świadczy o ich ogromnej wytrzymałości.
Sylwetka prawidłowo zbudowanego owczarka niemieckiego jest prostokątna, mocna i harmonijna. Pies ma prosty grzbiet z wysokim, wyraźnym kłębem oraz pojemną klatkę piersiową z dobrze wykształconym przedpiersiem. Zad długi i mocny, lekko opadający. Szyja pozbawiona podgardla.
Kończyny owczarka niemieckiego powinny być proste, idealnie równoległe i umięśnione, a ścięgna i stawy mocne. Tylne łapy nieco odstawione do tyłu, dobrze kątowane. Łapy okrągłe, zwarte, palce wysklepione, pazury ciemne. Owczarek niemiecki powinien mieć długi, nisko osadzony i obficie owłosiony ogon, noszony szablasto.
Umaszczenie najczęściej spotykane u owczarków niemieckich to czarne podpalane, czarne z rudym, brązowym, czerwonym, płowym lub jasnoszarym podpalaniem, czaprakowate wilczaste, żelaziste, od jasnoszarego do ciemnoszarego, czerwonożółte, czerwonobrązowe z siodłem, czaprakowate, wilczaste, ciemno-wilczaste, bi-color (czarne z podpalanymi łapami) oraz czarne, jednolite bądź z regularnymi czerwonobrązowymi do białoszarych oznakami. Znaczenia takie jak mała biała plamka na piersi i palcach lub bardzo jasne umaszczenie wewnętrznej strony nóg dopuszczalne, choć niepożądane.
Maść szczeniaka można ustalić ostatecznie dopiero po zmianie okrywy pierwotnej na wtórną, po zakończeniu porostu włosów pokrywowych. Istnieją dwie odmiany, krótkowłosa i długowłosa. Są także owczarki niemieckie szorstkowłose, również nie uznawane przez FCI.
Zachowanie i charakter
Żadna inna rasa psa nie może być wykorzystywana do tak różnorodnych celów i zadań jak właśnie owczarek niemiecki. Pierwotnie hodowane jako psy pasterskie owczarki dziś wykorzystuje się także przede wszystkim jako psy policyjne i stróżujące, a także jako psy poszukiwawcze i terapeutyczne, psy-ratowniki i psy-przewodniki. Nie tylko w swojej ojczyźnie, Niemczech, lecz na całym świecie owczarek niemiecki przoduje jako tak zwany pies służbowy.
Żaden człowiek i żadne urządzenie nie zdoła zastąpić w pracy tego odważnego, wytrwałego i godnego zaufania psa. Jego instynkt, wytrzymałość i pewność siebie jest wręcz legendarna. Dzięki wysokiej inteligencji, zdolności do nauki i posłuchowi oraz zdumiewającemu zapałowi do pracy błyskawicznie podejmuje nowe wyzwania i za wszelką cenę stara się im sprostać. Ponadto owczarek niemiecki bardzo przywiązuje się do swojego opiekuna. Wobec właściciela pozostaje zawsze wierny, lojalny i niezawodnie stoi u jego boku. Owczarek niemiecki jest kombinacją wytrzymałości, pracowitości i posłuchu, co czyni go tak popularną rasą, predestynowaną do tak różnorodnych zadań.
Wierność i niezawodność względem człowieka sprawia, że owczarek niemiecki jest także uwielbianym psem rodzinnym.
Owczarek niemiecki powinien być psem żywiołowym, energicznym, inteligentnym, posłusznym i lojalnym. Szybko i chętnie się uczy, współpracuje. Wymaga od właściciela zapewnienia dużej ilości ruchu i zajęcia. Psy nieprawidłowo socjalizowane i źle wychowywane mogą stać się lękliwe, nerwowe lub agresywne. Owczarek niemiecki zwykle akceptuje inne zwierzęta, może jednak nie tolerować kotów, zwłaszcza jeśli nie był z nimi oswajany jako szczenię. Najwłaściwsze warunki lokalowe dla tej rasy to dom z ogrodem.
Predestynowany do osiągania sukcesów w różnych psich sportach, często wykorzystywany jako psi aktor. Przeciętna długość życia psów tej rasy to ok. 13 lat. Owczarki niemieckie odznaczają się dużą odpornością na niekorzystne warunki klimatyczne. Szata tych psów wymaga częstego szczotkowania, zwłaszcza w okresie linienia. Kąpiel potrzebna bywa sporadycznie, tylko gdy pies bardzo się ubrudzi.
Wraz ze wzrostem popularności rasy wzrosła także niestety liczba typowych dla rasy schorzeń. Występująca dziś u wielu ras dysplazja stawu biodrowego po raz pierwszy stwierdzona została właśnie u owczarka niemieckiego. Inną chorobą stawów, z którą zmaga się wielu przedstawicieli rasy, jest dysplazja stawu łokciowego, a także zwyrodnieniowe zwężenie kanału lędźwiowo-krzyżowego znane jako zespół ogona końskiego, prowadzące do paraliży. Ponadto u owczarków występują często schorzenia oczu oraz alergie.
Sławę owczarki niemieckie zdobyły m.in. dzięki filmom "Czterej pancerni i pies", "Komisarz Rex", "Rin Tin Tin", "Przygody psa Cywila", "Komisarz Alex".
Źródło: niezalezna.pl
