Wykopaliska w tym miejscu trwają od lutego tego roku i jak na razie ujawniono cztery kamienne domy częściowo wykute w skale wapiennej. Badacze odkryli jak radzono sobie z nagłymi, ostrymi ulewami, które do dziś zdarzają się w tym rejonie: rzemieślnicy pokrywali ściany dodatkową, grubą warstwę gliny, by odciąć wilgoć. Ciekawie wygląda też rzut oka na instalację hydrauliczną w osadzie: sieć odpływów i rur pod ziemią, została wykonana z częściowo przetworzonych dachówek i amfor.
We wnętrzach nadal można znaleźć pozostałości, tak ukochanego przez Rzymian, malarstwa ściennego. W centrum jednego z pokoi o powierzchni 4,5 na 3,8 metra odkryto polichromatyczną mozaikę podłogową, o wysokich walorach artystycznych. Czerwony barwnik w malutkich płytkach jest prawdopodobnie minerałem na bazie rtęci, na który mogli sobie pozwolić tylko najbogatsi. Zapewne więc dom ten należał do członka lokalnej elity, właściciela ziemskiego lub rzymskiego urzędnika.
Na południe od budowli z mozaiką, odkryto małą nekropolię z V i VI wieku naszej ery. Dziesięć grobowców z zachowanymi ludzkimi szczątkami jest zorientowanych na zachód, zgodnie z późnorzymskim chrześcijańskim zwyczajem.
Osada z mozaiką to jedno z najważniejszych odkryć w rejonie Alès.
