„Biała Fregata” – kolebka polskich nawigatorów

13 lipca 1930 roku biskup Stanisław Okoniewski poświęcił żaglowiec „Dar Pomorza” i jego banderę. „Ojcem chrzestnym” został minister przemysłu i handlu, Eugeniusz Kwiatkowski, a „matką chrzestną” Maria Janta-Połczyńska, żona ówczesnego ministra rolnictwa. 26 lipca 1930 roku „Dar Pomorza” wyruszył w pierwszą, dwumiesięczną podróż pod polską banderą.

Po odzyskaniu niepodległości i uzyskaniu dostępu do morza Polska natychmiast rozpoczęła szkolenia przyszłych marynarzy. Szkoła morska w Tczewie, a potem w Gdyni, oraz polski statek szkolny „Lwów”, wykształciły pierwsze podstawowe kadry morskie. Gdy „Lwów” zbliżał się do końca tej służby, rozpoczęto poszukiwania nowego żaglowca na potrzeby szkoły. Latem 1929 r. przyszła wiadomość o stojącym bezczynnie w St. Nazaire statku szkolnym „Prinzess Eitel Friedrich”, który kupiono za kwotę 7 tys. funtów szterlingów. Statek przeholowano do duńskiej stoczni w Nakskov, gdzie został odnowiony, a także zamontowano na nim silnik spalinowy. Większość pieniędzy na jego zakup żaglowca pochodziła ze składek społeczeństwa, w podziękowaniu za ofiarność narodu polskiego jednostkę nazwano „Darem Pomorza”. Po remoncie fregatę przekazano Państwowej Szkole Morskiej w Gdyni, przejmując od „Lwowa” zaszczytne miano „kolebki polskich nawigatorów".

W ciągu 51 lat służby dla Polskiej Marynarki Handlowej „Dar Pomorza" odbył 102 rejsy szkolne, przebywając pół miliona mil morskich. Na jego pokładzie przeszkolono 13 384 uczniów Szkoły Morskiej. Od 1982 r. „Dar Pomorza” pełni funkcję statku-muzeum. Jest jednym z najpiękniejszych żaglowców, które przetrwały do naszych czasów. 

 

 

Źródło: darpomorza.am.gdynia.pl

 

#żaglowiec #Pomorza #Dar #chrzest