1920

Edgar Vincent wicehrabia d`Abernon, który pełniąc funkcję ambasadora brytyjskiego w Berlinie stał na czele francusko-brytyjskiej misji przybyłej do Warszawy 25 lipca 1920 r., określił Bitwę Warszawską w napisanej przez siebie książce „osiemnastą decydującą bitwą w dziejach świata”.

Piłsudski już w 1918 roku podkreślał, że nieważne jaka Rosja, czerwona czy biała, będzie dla Polski największym zagrożeniem. Bolszewickie działania potwierdzały przypuszczenia Komendanta. W początkach 1919 roku Sowieci zajęli Mińsk i Wilno tworząc Litewsko-Białoruską Republikę Rad. W dniach 3–5 stycznia w walkach o Wilno po raz pierwszy wojska polskie starły się z Armią Czerwoną. Siedem dni później dowództwo sowieckie wydało rozkaz rozpoczęcia operacji „Tarcza Wisła”, której celem było zajęcie ziem centralnej Polski, aby przyjść z pomocą rewolucji w Niemczech.

Plany bitwy warszawskiej opracowano w Belwederze w nocy z 5 na 6 sierpnia.