Udział w spisie jest obowiązkowy, zarówno dla obywateli, jak i cudzoziemców posiadających w Czechach zezwolenie na pobyt stały lub tymczasowy. Oprócz języka czeskiego kwestionariusz elektroniczny jest dostępny w języku angielskim, niemieckim, polskim, rosyjskim, romskim, ukraińskim i wietnamskim. Na pytania zawarte w formularzu spisowym muszą odpowiedzieć także Czesi mieszkający za granicą. Obowiązek obejmuje również osoby nie posiadające stałego miejsca zamieszkania, a więc bezdomne lub przebywające w noclegowniach.
Czeski Urząd Statystyczny chce, aby do poszczególnych rubryk wpisywać dane niezwiązane z okresem pandemii. Przykładowo, osoba wykonująca aktualnie w domu pracę on-line, powinna w odpowiedniej rubryce wpisać czas dojazdu do zakładu pracy.
Wśród spisowych pytań znajdują się dwa, na które odpowiedź nie jest obowiązkowa. Dotyczą narodowości oraz wyznania. Istnieje możliwość wpisania podwójnej narodowości. Przedstawiciele organizacji Polaków mieszkających w Czechach apelują do rodaków, aby jeżeli czują się Polakami, wpisywali tylko jedną narodowości. Podwójna będzie ujmowana w statystykach, ale nie będzie miała wpływu na sytuację polskiej mniejszości. Od liczby osób deklarujących narodowość polską będzie między innymi zależała wysokość przyszłego finansowanie polskich organizacji, szkół oraz zachowanie dwujęzycznych nazw w niektórych powiatach.
Spis powszechny odbywa się co dziesięć lat. Na terenie dzisiejszej Republiki Czeskiej po raz pierwszy spis powszechny zorganizowany został podczas rządów cesarzowej Austro-Węgier Marii Teresy w 1869 r. Od 1918 r., czyli od powstania niepodległej Czechosłowacji, a później Czech przeprowadzany był dziewięć razy.
Źródło: niezalezna.pl, PAP
