Wspomnienie legendarnego szermierza Wojciecha Zabłockiego: Jego wszystkich zasług nie sposób wyliczyć
"Jego wszystkich zasług dla sportu, nauki i kultury nie sposób wyliczyć" – napisał w liście do uczestników uroczystości pogrzebowych wybitnego szermierza i architekta Wojciecha Zabłockiego minister kultury, dziedzictwa narodowego i sportu Piotr Gliński.
Zmarły 5 grudnia, dzień przed 90. urodzinami, Zabłocki zostanie pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie. Oficjalne uroczystości poprzedziła msza święta pogrzebowa z udziałem najbliższej rodziny.
Jego wszystkich zasług dla sportu, nauki i kultury nie sposób wyliczyć. Każdej z dziedzin poświęcał się z ogromną pasją, pozostawiając po sobie bogate i jakże wartościowe dziedzictwo, z którego czerpią i czerpać będą następne pokolenia
- podkreślił Gliński, w imieniu którego list odczytała sekretarz stanu w Ministerstwie Sportu Anna Krupka.
Wojciech Zabłocki zasłużył się nie tylko dla polskiego sportu ale również kultury
Zmarł Wojciech Zabłocki, ostatni ze starej gwardii wielkich polskich szermierzy, trzykrotny medalista olimpijski, dziesięciokrotny medalista mistrzostw świata. pic.twitter.com/QuKjZLA6PY
— Marcin Giełzak (@marcingielzak) December 5, 2020
Wspominając liczne sukcesy wybitnego sportowe Zabłockiego, wicepremier wskazał też na jego zasługi dla polskiej kultury.
Niezależnie od obfitującej w sukcesy kariery sportowej, spełniał się jako architekt, akwarelista i literat. Projektując salę gier Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie, Ośrodek Przygotowań Olimpijskich w Warszawie i wiele innych obiektów sportowych w kraju i za granicą, nie tylko dawał wyraz oddania sztuce architektury, lecz także miłości i działania na rzecz sportu.
Zabłocki był, m.in. obok Jerzego Pawłowskiego, Ryszarda Zuba czy Andrzeja Piątkowskiego, jednym "cudownych dzieci" węgierskiego fechmistrza Janosa Keveya, który szkolił polską kadrę. Był dwukrotnie srebrnym (1956, 1960) i raz brązowym (1964) medalistą olimpijskim w szabli oraz czterokrotnym drużynowym mistrzem świata. Miał też w dorobku dziewięć medali mistrzostw świata, w tym brąz indywidualnie w 1961 roku, pięciokrotnie zdobył tytuł mistrza Polski. Reprezentował barwy MKS Katowice, Budowlanych Kraków, KKS Kraków i Marymontu Warszawa, był indywidualny tytuł mistrza olimpijskiego bądź świata.
Po zakończeniu kariery sportowej w 1964 r. poświęcił się architekturze. Skończył studia na Politechnice Krakowskiej, w 1968 roku obronił doktorat, w 1982 został doktorem habilitowanym, a w 1999 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. Jako architekt zajmował się głównie projektowaniem obiektów sportowych w kraju i za granicą, m.in. w Syrii. Jest też autorem projektu architektonicznego Pomnika Powstańców Śląskich w Katowicach (wraz z rzeźbiarzem Gustawem Zemłą).
Równie sprawnie jak szablą władał piórem i pędzlem. Napisał sporo książek, zarówno o architekturze, jak i wspomnienia ze swej kariery szermierczej, a także prace z zakresu historii oręża i walki białą bronią. Malował akwarele. Został odznaczony Krzyżami Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a także medalem MKOl Sport and Science oraz medalem Pierre de Coubertina.
Był również prezesem, a później prezesem honorowym Polskiej Akademii Olimpijskiej, kawalerem medalu Kalos Kagathos i członkiem kapituły tego odznaczenia, przyznawanego wybitnym sportowcom, którzy osiągnęli sukcesy również w innych dziedzinach życia.
Źródło: PAP, niezalezna.pl
