Zmarł równolatek Niepodległej. Stanisław Michnowski był najstarszym założycielem "Gazety Polskiej"
Nie żyje kpt. Stanisław Michnowski. Kombatant był uczestnikiem kampanii wrześniowej, członkiem Armii Krajowej i Powstańcem Warszawskim. Były mundurowy był również najdłużej żyjącym założycielem Gazety Polskiej. Odszedł w wieku 104 lat.
Kpt. Michnowski urodził się w wigilię odzyskania przez Polskę Niepodległości, dokładnie 10 listopada 1918 roku. Nazywany "Równolatkiem Niepodległej" walczył o Ojczyznę zarówno w 1939 roku, jak i w czasie okupacji niemieckiej jako żołnierz Orła Białego Armii Krajowej, Powstaniec Warszawski". "Zawsze służył i służy drugiemu człowiekowi wyznając tę dewizę i zasadę, która jest najświętsza dla Polski: Bóg, Honor, Ojczyzna" – mówił w 100-tne urodziny kpt. Michnowskiego szef Urzędu Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Józef Kasprzyk.
"Co mogłem, starałem się robić"
Łaska i miłosierdzie boże sprawiły, że co mogłem, starałem się skromnie robić, choć starałem się, to prawda. Ale nie zasługuję na tyle, ile poprzednie pokolenie, które w 1918 roku wywalczyło Polskę.
– mówił w dniu wspomnianej uroczystości sam kpt. Michnowski.
Życiorys bohatera
Stanisław Michnowski urodził się 10 listopada 1918 r. w Skarżysku-Kamiennej. W 1937 r. został przyjęty na Wydział Elektryczny Politechniki Warszawskiej. Wstępne przygotowanie wojskowe otrzymał w gimnazjum, a później w czasie studiów w ramach Legii Akademickiej.
Po wybuchu II wojny światowej wstąpił do ochotniczych oddziałów wojskowych dowodzonych przez płk. H. Kuleszę w Łucku. Został przydzielony do oddziału cyklistów. Po krótkim przeszkoleniu w Targowicy brał udział w walkach z Niemcami w Kamionce Strumiłowej. Następnie uczestniczył w bitwie pod Rawą Ruską, gdzie jego oddział został rozbity.
Wrócił do rodzinnego Skarżyska i w październiku 1939 r. wstąpił do organizacji podziemnej "Orzeł Biały". Pełnił funkcję łącznika, przewoził meldunki i rozkazy. Po aresztowaniach, w wyniku których zginął m.in. jego brat Wojciech, ukrywał się przez kilka miesięcy. Następnie w styczniu 1942 r. wstąpił do organizacji Polska Niepodległa, włączonej wkrótce do ZWZ, a następnie Armii Krajowej.
Po zaprzysiężeniu przyjął pseudonim "Marian". Przeszedł szkolenie wojskowe na konspiracyjnym kursie podchorążych, uzyskując stopień starszego strzelca podchorążego. Jego zadaniem była obserwacja przemieszczających się wojsk niemieckich i żandarmerii oraz opanowanie stacji przekaźnikowej frontowej linii telefonicznej w Skarżysku. Po aresztowaniach musiał wyjechać ze Skarżyska.
W kwietniu 1944 r. przybył do Warszawy. Wstąpił do 10. Kompanii "Kordian" w Ursusie. Brał udział w produkcji ręcznych granatów, uczestniczył w rozbrajaniu volksdeutschów oraz przekazywał wiadomości z prowadzonego nasłuchu. Po wybuchu Powstania Warszawskiego walczył w Lasach Sękocińskich w kompanii pod dowództwem Mariana Krawczyka, ps. Janos w VII Obwodzie AK "Obroża". Działał tam do 15 grudnia 1944 r., po czym wrócił do Skarżyska.
Jesienią 1945 r. wznowił studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej. Od 1954 r., aż do przejścia na emeryturę w 1990 r., pracował w Zakładzie Geofizyki PAN, gdzie m.in. kierował Pracownią Elektryczności Atmosfery. Doktorat uzyskał w roku 1972, zaś tytuł docenta w 1984 r. Od 1969 r. działał w Międzynarodowym Komitecie Elektryczności Atmosfery, później Międzynarodowej Komisji Elektryczności Atmosfery (International Commission on Atmospheric Electricity - ICAE) przy Światowej Unii Geofizycznej; w 2014 roku został wyróżniony godnością członka honorowego ICAE.Ż
Przez wiele kadencji był członkiem Polskiego Komitetu Ochrony Odgromowej. Jest również twórcą Oddziału Fizyki Wnętrza Ziemi i Przestrzeni Okołoziemskiej Polskiego Towarzystwa Geofizycznego, którego pracami kierował przez wiele lat. W trakcie swej kariery rozbudował obserwatorium geofizyczne w Świdrze, zorganizował stacje badań na Spitsbergenie oraz dwie stacje elektryczności atmosfery w Wietnamie. Jest autorem ponad 120 publikacji naukowych oraz kilku monografii.
Źródło: niezalezna.pl, kombatanci.gov.pl
