Dzisiaj wierni Kościoła Katolickiego obchodzą Wielką Sobotę. Tego dnia katolicy trwają przy Grobie Pańskim rozważając mękę i śmierć Chrystusa oraz jego zstąpienie do otchłani. Odbywa się także święcenie pokarmów. W tym roku ze względu pandemii obchody tego dnia wyglądają nieco inaczej.
Zwyczaj ten istnieje w naszym kraju od XIII wieku.
W Wielką Sobotę Kościół nie celebruje mszy św., natomiast sprawowana jest Liturgia Godzin (brewiarz) w tym m.in. Godzina Czytań i Jutrznia z udziałem ludu.
Nie zapominajmy o pandemii
Ze względu na pandemią biskupi w Polsce wskazują, że tradycyjne błogosławienie pokarmów może zostać zorganizowane tylko pod pewnymi warunkami.
- "Zalecane jest, aby pobłogosławienie pokarmów odbywało się poza świątynią, np. na placu przed kościołem lub terenie przykościelnym (na otwartej przestrzeni)"
- napisał np. biskup warszawsko-praski Romuald Kamiński.
Zwrócił uwagę, że aby nie dochodziło do gromadzenia się wiernych "należy wyznaczyć konkretne godziny, kiedy odbywać się będzie pobłogosławienie i wcześniej poinformować o nich wiernych (np. o pełnych godzinach, co pół godziny, co 15 minut itp.)".
- "W ciągu dnia należy umożliwić wiernym udział w adoracji Najświętszego Sakramentu przy Grobie Pańskim"
- zaznaczył biskup warszawsko-praski.
Sakramenty w Wielką Sobotę
W Wielką Sobotę w Kościele komunii świętej można udzielać tylko na sposób "wiatyku". Tego dnia nie sprawuje się również ślubów ani innych sakramentów, z wyjątkiem spowiedzi i sakramentu namaszczenia chorych.
Po zmierzch w Kościele ma miejsca najważniejsza liturgia w roku nazywana Wigilią Paschalną, która należy już do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego.
Zgodnie z tradycją ta noc jest nazywana "czuwaniem na cześć Pana". Tak jak Żydzi przez całą noc czuwali, oczekując przyjścia Pana mającego ich wybawić z niewoli faraona, tak chrześcijanie oczekują Zmartwychwstania Chrystusa, który skruszywszy więzy śmierci, jako zwycięzca wyszedł z otchłani ofiarowując człowiekowi prawdziwe wyzwolenie.
Liturgia Wigilii Paschalnej
Liturgia Wigilii Paschalnej składa się z czterech części. Pierwszą jest liturgii światła, która rozpoczyna się przed świątynią od obrzędu poświęcenia ognia i paschału - symbolizującego Chrystusa Zmartwychwstałego "Światłość Świata".
Z powodu pandemii może ona rozpocząć się także na progu świątyni wyłącznie z udziałem najbliższej asysty. -- Tam, gdzie nie rozpala się ogniska, do poświęcenia ognia można użyć znicza lub zwykłej świecy (ale nie paschalnej) - napisał w wytycznych na Triduum Paschalne biskup warszawsko-praski.
Kapłan na paschale żłobi rylcem krzyż, a nad nim grecką literę Alfa, pod krzyżem literę Omega, a na czterech polach między ramionami krzyża cyfry bieżącego roku. Jednocześnie głośno i wyraźnie mówi: "Chrystus wczoraj i dziś. Początek i koniec. Alfa i Omeg. Do Niego należy czas i wieczność. Jemu chwała i panowanie".
Następnie procesja, wchodzi do ciemnego kościoła. Na przedzie wnoszony jest paschał. Podobnie, jak synowie Izraela nocą szli za przewodem słupa ognia, tak chrześcijanie idą w ślady Zmartwychwstałego Chrystusa. Światło od świecy paschalnej stopniowo rozszerza na świece trzymane przez wiernych. Po czym śpiewa się Exultet - orędzie paschalne. Jest to starożytny hymn, w czasie którego wielbi się wspaniałość Bożego dzieła odkupienia świata - od grzechu Adama aż do zbawienia, które dokonało się w Chrystusie. Kilkukrotnie w Exultecie powtarza się zdanie "Jest to ta sama noc", (w której niegdyś ojców naszych, synów Izraela, wywiodłeś z Egiptu). Kościół pokazuje, przez to, że tajemnica Zmartwychwstania Chrystusa nie jest wspominaniem pewnej historii, ale jej aktualizacją, czyli że dokonuje się tu i teraz.
Zgodnie z mszałem rzymskim druga część Wigilii Paschalnej - liturgii słowa składa się z dziewięciu czytań, przeplatanych psalmami i modlitwą. Pierwsze siedem czytań pochodzi ze Starego Testamentu i przypomina ważne momenty w całej historii zbawienia – począwszy od opisu stworzenia świata, poprzez zachowanie Abrahama, od którego Bóg zażądał ofiary z syna, oraz przejście przez Morze Czerwone. Z kolei o miłości Boga, zawarciu przymierza i skuteczności słowa Bożego mówią fragmenty z Księgi proroka Izajasza. Cykl czytań starotestamentowych kończy się bożą obietnicą oczyszczenia i przemiany człowieka.
Trzecia część Wigilii Paschalnej to liturgia chrzcielna. Po Litanii do Wszystkich Świętych., celebrans poświęca wodę chrzcielną - poprzez włożenie paschału do naczynia z wodą, po czym wierni odnawiają swoje przyrzeczeniach chrzcielne wyrzekając się szatana i wszystkiego, co prowadzi do zła oraz wyznając wiarę w Chrystusa. W tradycji Kościoła w tym czasie dorośli przystępowali do sakramentu chrztu św.
Zgodnie z dekretem watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z 25 marca 2020 r. z powodu pandemii w liturgii chrzcielnej Wigilii Paschalnej ma być zachowane jedynie odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych.
- "Poświęcenie wody i pokropienie nią wiernych można pominąć, jeśli jest to konieczne lub wskazane dla bezpieczeństwa sanitarnego"
- napisał z specjalnych wytycznych na Triduum Paschalne bp Kamiński.
Sprawowanie eucharystii stanowi czwartą część Wigilii Paschalne i jednocześnie jej szczyt. Jest ona celebracją ofiary męki, śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa.
Dyspensa z powodu pandemii
Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 25 marca 2021 r. odnośnie do limitu uczestników nabożeństw w kościołach, w eucharystii mogą uczestniczą przede wszystkim osoby związane z intencją mszy św. Bezwzględnie należy zachowywać zasadę – 1 osoba na 20 m2.
W związku z pandemią oraz ograniczeniami sanitarnymi biskupi w poszczególnych diecezjach udzielili wiernym dyspensy od uczestnictwa w liturgiach zachęcając do łączności duchowej za pośrednictwem mediów.
W niektórych diecezjach ordynariusze wystosowali zachętę do kapłanów, by w Niedzielę Zmartwychwstania, Poniedziałek Wielkanocny oraz w II Niedzielę Wielkanocną zwiększyli liczbę Mszy św. w świątyniach, "korzystając z uprawnienia do binacji i trynacji", czyli dwukrotnej i trzykrotnej możliwości odprawiania przez jednego kapłana Mszy św. w danym dniu.