Pamięć o Gintrowskim

Prawicowe portale przypomniały o pierwszej rocznicy śmierci Przemysława Gintrowskiego. I ja dodam coś od siebie. Z Gintrowskim rozmawiałem tylko raz. Było to w lipcu 1980 r. przed spektaklem „Mury" w krakowskim Barbakanie. Gintrowski przed koncertem wyszedł na chwilę do publiczności czekającej przed wejściem. Mówił o koncertach, o planach. A potem był spektakl, z którego w tyle głowy pozostało mi kilka fraz. Takich, które wpłynęły na to, co robiłem w życiu przez następne lata. O dziwo, większa część z tych zapamiętanych słów nie pochodziła z piosenek Jacka Kaczmarskiego, na którym wszyscy skupiali wtedy uwagę, tylko ze śpiewanych przez Gintrowskiego tekstów zapomnianych dziś bardów. Jedna z tych fraz brzmiała tak: „Czy poznajesz mnie Polsko? To ja, twój syn. […] Zarzucają nam suchoty dusz, bo milczymy w sprawie twojej". Myślę, że to, co zostało z tej poszarpanej przez komunę twórczości, będzie jeszcze odczytane na nowo. I kiedy Polska wyleczy swoje dzisiejsze suchoty dusz, to nie tylko pozna Przemysława Gintrowskiego, ale wsłucha się w jego trudne piosenki i w to, co mówi jego utrwalona na nagraniach przedwcześnie postarzała, szlachetna twarz.

Nasze serwisy:

Wyszukiwanie

HUMOR

Logika

Ratunek dla planety?

No skąd?

NAJNOWSZE

Spółka z Grupy DB mocniej wchodzi na polskie tory

UEFA częściowo zamknęła stadion Legii. To konsekwencje użycia rac przez kibiców

Rosną długi transportowców. Trudna sytuacja firm

Burze, deszcz, grad. Tak będą wyglądać najbliższe dni

Co robić, gdy nic się nie chce? Psychologowie mówią jasno

Żałoba narodowa także we Włoszech