Kombucha – co to jest? Czy wiesz, jak ją pić?
Kombucha powstaje na bazie mocno słodzonej herbaty, w procesie fermentacji. Do fermentacji dochodzi podczas konsumpcji cukru zawartego w herbacie przez przyjazne bakterie, drożdże i enzymy (probiotyki). Ma smak delikatnie musujący, kwaśny i lekko owocowy. Temu napojowi przypisuje się dużo korzyści zdrowotnych. Co sprawia, że jest tak popularny?
Kombucha – co to jest?
Jest to napój otrzymany w wyniku fermentacji herbaty (słodkiej). Otrzymany płyn powstaje przez specjalnie przygotowaną symbiotyczną kulturę bakterii kwasu octowego (czy kwasu mlekowego) i drożdży SCOBY, zwaną potocznie grzybkiem.
Cała fermentacja odbywa się w pokojowej temperaturze i trwa 7-14 dni. Do przygotowania używa się różnego rodzaju herbat, jednak najczęściej wybierana jest czarna herbata. Herbatę mocno słodzi się białym cukrem. Podczas fermentacji uwalnia się dużo związków bioaktywnych, które korzystnie wpływają na nasz organizm.
Co zawiera kombucha:
- błonnik
- kwasy organiczne (np. glukuronowy i L-mlekowy)
- witaminy: z grupy B i C, polifenole, etanol
- składniki mineralne – tj. miedź, żelazo, mangan, potas, cynk
- niskie pH
Co prawda nie ma jednoznacznych dowodów naukowych na to, że picie kombuchy jest aż tak korzystne, jak głosi wiele mitów i legend na temat tego napoju, jednak w badaniach laboratoryjnych stwierdzono, że ma ona właściwości przeciwbakteryjne, przeciwgrzybiczne i przeciwutleniające oraz działa na układ odpornościowy. Natomiast nie ma badań potwierdzających czy picie kombuchy ma korzystny wpływ na skład mikrobioty jelitowej.
Czy picie kombuchy jest bezpieczne?
Ze względu na proces fermentacji, napój posiada w swoim składzie alkohol. Nie powinny go zatem pić dzieci oraz kobiety w ciąży. Ze względu na dużą ilość cukru nie powinny go spożywać również osoby chore na cukrzycę.
W związku z tym wiele osób zapewne zastanawia się, czy kombucha ma skutki uboczne? Okazuje się, że w niektórych przypadkach mogą wystąpić działania niepożądane, dlatego też należy zachować szczególną ostrożność u osób:
• cierpiących na kamicę szczawianową – ponieważ zawiera on kwas szczawiowy, który odkłada się w drogach moczowych,
• zmagających się z grzybicą przewodu pokarmowego – ponieważ jeśli kombucha została skażona grzybami chorobotwórczymi, picie napoju utrudni leczenie drożdżycy,
• cierpiących na biegunki lub zespół jelita drażliwego – napój zawiera kofeinę, która zaostrza przebieg tych chorób,
• z osłabionym układem immunologicznym (pacjenci onkologiczni, po chemioterapii, po przeszczepie, z wirusem HIV, w podeszłym wieku). U osób zdrowych napój zwiększa odporność, jednak w przypadku pacjentów z obniżoną odpornością picie kombuchy może być groźne, jeśli została skażona grzybami chorobotwórczymi, wytwarzającymi trujące toksyny,
• cierpiących na reumatyzm, reumatoidalne zapalenie stawów, miażdżycę – ponieważ kombucha zwiększa zakwaszenie organizmu.
Jak dawkować kombuchę?
Do picia kombuchy trzeba przygotowywać się stopniowo, bez pośpiechu. Najlepiej zacząć od jeden łyżeczki dziennie, a z czasem dawkę zwiększać. Na początku spożywania napoju mogą pojawić się bóle głowy. Związane są one z procesem wydalania toksyn z organizmu i oczyszczaniem go.
Przepis na kombuchę
• 4 torebki czarnej herbaty;
• 100 g białego cukru;
• 1 litr filtrowanej wody;
• SCOBY, tzw. grzybek (ok. 24 g/1 litr)
Herbatę zaparzamy i słodzimy w kubeczku. Gdy ostygnie należy odcedzić fusy lub wyjąć torebki z herbatą. Napój przelewamy do czystego i szklanego naczynia np. słoik i dodajemy do niego SCOBY (grzybek).
Naczynie przykrywamy materiałem przepuszczającym powietrze, następnie owijamy gumką recepturką i odstawiamy w ciemne i ciepłe miejsce.
Cały proces trwa 7-10 dni. Po tym czasie usuwamy grzybek, a gotową kombuchę filtrujemy i przelewamy do innego czystego naczynia. Trzymamy w lodówce.
Do naczynia z odłożonym grzybkiem możemy dolać trochę wody i następnym razem będzie gotowym starterem do napoju.
Źródło: niezalezna.pl
