Jod jest dla człowieka niezbędnym mikroelementem. Jest dostarczany z pożywieniem i wodą. Gleby i woda okolic nadmorskich są najbogatsze w jod. Ciało zdrowego człowieka zawiera 30–50 mg jodu. Najwięcej jodu występuje w tarczycy, która ma zdolność aktywnego gromadzenia tego pierwiastka. Bez jodu niemożliwa jest produkcja w pęcherzykach tarczycy tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3), niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania wszystkich komórek organizmu.
Według dr Marka Sircusa, specjalisty, lekarza medycyny naturalnej – jod ma wiele właściwości leczniczych. Niektóre z fizjologicznych funkcji jodu w organizmie: wspiera syntezę hormonów tarczycy i zapobiega zarówno nadczynności, jak i niedoczynności tego gruczołu. Wspiera funkcję immunologiczną organizmu, przyczynia się do wyostrzenia sprawności intelektualnej również działa zapobiegawczo przeciw schorzeniom kardiologicznym. Jod uaktywnia receptory hormonalne i zapobiega pewnym typom nowotworów, obniża zapotrzebowanie na insulinę u diabetyków i wspomaga syntezę białek. Działa potogenobójczo, a przy tym eliminuje pleśnie, grzyby, pasożyty i stanowi środek zaradczy na malarię dodatkowo wspiera zjawisko zaprogramowanej śmierci komórki. Składnik ten działa podtrzymująco na ciążę, wpływa regulująco na poziom wydzielania estrogenu w jajnikach czy eliminuje trujące halogenki z organizmu.
Jod w wysokich dawkach może być stosowany w leczeniu ran, odleżyn, bólu pochodzenia zapalnego czy urazowego; przy stosowaniu miejscowym może nastąpić stymulacja cebulek włosowych. Jod zapobiega powstawaniu blizn guzowatych i stwardniałych.
Jaka ilość jodu będzie wystarczająca?
Praktyka pokazuje, że w przypadku jodu dawki dobowe na poziomie nieco ponad 2–3 mg, czyli 200–300 mikrogramów, w ciągu kilku tygodni są w stanie wysycić zapotrzebowanie tarczycy na ten pierwiastek.
W tym kluczowym momencie, gruczoł tarczycy przestaje wchłaniać jod i całość suplementowanego minerału jest przeznaczona do innych funkcji ustrojowych, takich jak eliminacja nieprawidłowych komórek.
Najwyższa dobowa dawka jodu nie powinna przekraczać 400 mikrogramów. Podany zakres wskazuje na konieczność różnicowania dawki w zależności od wieku, płci i trybu życia.
W Polsce jesteśmy szczególnie narażeni na jego niedobory, stąd obligatoryjne jodowanie soli. Gdzie jeszcze znaleźć ten cenny pierwiastek?
Produktami spożywczymi o dużej zawartości jodu są ryby morskie, zwłaszcza białe (dorsz, mintaj, makrela, flądra), owoce morza, algi i rośliny rosnące na glebach o dużej zawartości jodu.
Źródło: niezalezna.pl
