Unikatowy album wykonany w 1927 r. przez żołnierzy KOP, trafił do polskiej ambasady w Mińsku

Ambasada złożyła darczyńcy serdeczne podziękowania i zapewniła, że postara się znaleźć godną oprawę i miejsce, w którym album będzie mógł zostać wyeksponowany.

Na pamiątkę wspólnej pracy społeczno-narodowej na rubieżach wschodnich Rzeczypospolitej, Wielebnemu Księdzu Pawłowi Bagieńskiemu w dniu pożegnania Korpus oficerów 1 Baonu i 1 Szwadronu K.O.P.
Budsław dnia 7. V. 1927 r.

– czytamy na stronie tytułowej albumu.

Korpus Ochrony Pogranicza, powołany 17 września 1924 roku przez Radę Ministrów, podlegał Ministerstwom: Spraw Wojskowych i Spraw Wewnętrznych, strzegł wschodnich granic II Rzeczpospolitej. W czasach pokoju przydzielano mu jednak różnorodne zadania. O tej mało znanej karcie z historii KOP, pisze białoruski historyk Igor Mielnikau na portalu ispravda.ru.

W tamtym okresie nastąpił wzrost aktywności sowieckich grup wywrotowych na tzw. Zachodniej Białorusi i Ukrainie – inspirowany przez sowieckie władze, niepogodzone z uzgodnieniami Traktatu Ryskiego. Różnice w systemach politycznych II Rzeczpospolitej i Związku Sowieckiego oraz katastrofalna sytuacja gospodarcza wschodniego sąsiada i konflikty narodowościowe pogłębiały procesy destabilizacyjne.
Policja i wojsko wojsko nie były już w stanie skutecznie radzić sobie z sabotażystami i zapewniać bezpieczeństwa na granicy. 

Jak zwraca uwagę Mielnikau apogeum sowieckiej agresji nastąpiło w sierpniu 1924 roku –  z terytorium ZSRS oddział liczący około 100 uzbrojonych osób pod dowództwem oficera Armii Czerwonej przekroczył granicę, i w nocy z 3 na 4 zaatakował Stołpce w województwie nowogródzkim. Miasto zostało opanowane. Splądrowano sklepy i domy, zniszczono posterunek policji oraz stację kolejową. Korpus Ochrony Pogranicza miał zatem bronić mienia i życia mieszkańców obszarów przygranicznych. 

W Warszawie zdawano sobie sprawę, że duży wpływ na to stosunki w pasie przygranicznym ma poprawa warunków życia białoruskich chłopów. Na obiady do stołówek KOP przychodziły regularnie dzieci z ubogich wiejskich rodzin, a wśród oficerów prowadzone były zbiórki pieniędzy na zakup odzieży dla najuboższych rodzin. Przed świętami Bożego Narodzenia w 1937 roku, oficerowie z Głębokiego zebrali 150 złotych i przekazali je na zorganizowanie obiadów dla dzieci, a już za rok, 1 lutego 1938 roku, odbył się w Głębokiem bal młodszych oficerów KOP, dochód z którego przeznaczony został na budowę szkoły publicznej.
Przy KOP otwierane były punkty medyczne, w których wojskowi lekarze leczyli również mieszkańców okolicznych miejscowości. Oficer z batalionu „Słobódka”, wchodzącego w skład pułku „Budsław”, Witold Garlicki w 1935 roku pisał: 

Punkt medyczny KOP w Słobódce zapewnia opiekę medyczną znaczącej liczbie mieszkańców. Lekarze wykonują bardzo dużą pracę w walce z syfilisem, tak bardzo powszechną wśród staroobrzędowców i Białorusinów.
 

Lekarze KOP z Kresów musieli się zmagać z najróżniejszymi chorobami, wśród których wspomnieć należy malarię, dyfteryt, twardziel zw. trądem Słowian – rodzaj przewlekłego, zapalenia górnych dróg oddechowych, uważany dawniej za nowotwór.

W opublikowanym w sierpniu 1937 roku uzupełnieniu do Instrukcji dla służby KOP podkreślano: 

Funkcjonariusze Korpusu Ochrony Pogranicza powinni okazywać w miarę sił i możliwości pomoc mieszkańcom terytoriów przygranicznych, a także uczestniczyć w rozwiązywaniu ich problemów w instytucjach państwowych.

Ważnym zadaniem korpusu było prowadzenie szkoleń wśród ludności wschodnich województw z zakresu nowych technologii w rolnictwie, podwyższenia urodzajności ziemi, zwiększenie rentowności gospodarstw z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi. W 1938 roku KOP przygotował wielką wystawę rolniczą w powiecie wilejskim a także odpust w Budsławiu. Pogranicznicy opiekowali się mogiłami powstańców z 1863 roku w Plebanii.
 

 

Źródło: znadniemna.pl, minsk.msz.gov.pl, ispravda.ru

#ambasada w Mińsku #unikat #KOP #album