Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego sfinansowało odnowienie trzech Cmentarzy Polskich Uchodźców położonych w Tengeru, Ifunda oraz Bigwa w Tanzanii, na których łącznie pochowanych zostało 177 osób trzech wyznań: rzymsko-katolickiego, prawosławnego i mojżeszowego. Prace zostały zrealizowane pod nadzorem Ambasady Rzeczypospolitej Polskiej w Der es Salaam.
Ludność polska, ewakuowana w 1942 roku z terenów Związku Sowieckiego do Iranu, była kierowana do osiedli w Indiach, Afryce, Meksyku i Nowej Zelandii. W lipcu 1942 roku rząd brytyjski, w porozumieniu z gubernatorami Tanganiki, Kenii, Ugandy i Nyasy, wyraził zgodę na osiedlenie się na czas wojny na tych obszarach polskich uchodźców. Pierwsi Polacy przybyli do Afryki 27 sierpnia 1942 roku. Pod koniec 1944 roku w Afryce Wschodniej przebywało ponad 13 000 obywateli polskich, tworząc najliczniejszą na tym obszarze mniejszość pochodzenia europejskiego. Istniało tam sześć stałych osiedli uchodźczych, jak również kilka obozów przejściowych.
W planach Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego jest odnowienie w najbliższych latach wszystkich Cmentarzy Polskich Uchodźców położonych w Afryce Wschodniej.