Rotmistrzowie tatarscy wierni Rzeczypospolitej
Król Jan III Sobieski podpisał w Grodnie przywileje dla rotmistrzów tatarskich na osiedlenie się we wsiach trzech ekonomii królewskich: brzeskiej, kobryńskiej i grodzieńskiej.
12 marca 1679 r. Jan III nadał osobne przywileje dla każdego rotmistrza tatarskiego wraz z jego podkomendnymi i zezwolił na osiedlenie się we wsiach trzech ekonomii królewskich – brzeskiej, kobryńskiej i grodzieńskiej. Jedną z wsi, jaką wówczas nadano, były Kruszyniany na Podlasiu (wraz z pobliskimi Nietupą, Łużanami i częścią Poniatowicz), które przypadły pułkownikowi Samuelowi Mirza Krzeczowskiemu – oficerowi, który uratował życie królowi w bitwie pod Parkanami. Wkrótce założono tu mizar (cmentarz) i meczet. Do dzisiaj się one zachowały, choć obecny meczet pochodzi z okresu późniejszego, budowano go w II połowie XVIII w. Najstarszy zachowany nagrobek na cmentarzu tatarskim pochodzi z 1699 r. i najpewniej pochowany tam został jeden z pierwszych osadników. Obecnie w Kruszynianiach mieszka tylko 33 potomków dawnych Tatarów, którzy zachowali wiarę przodków, a sama wieś stanowi ważny ośrodek turystyczny na Podlasiu.
Źródło: niezalezna.pl, muzhp.pl
