Przymierze trzech czarnych orłów – preludium rozbiorów Polski
13 września 1732 roku w Wiedniu – Austria i Rosja, a potem Prusy – zawarły tajny układ. Ustalono, iż w razie śmierci Augusta II, państwa te wybiorą i przegłosują swojego kandydata podczas wolnej elekcji. Sygnatariusze zobowiązali się, że nie poprą ani nikogo z dynastii Wettynów ani Stanisława Leszczyńskiego. Wspólnym kandydatem miał zostać infant Don Emanuel Bragança.
Porozumienie zostało wynegocjowane przez rosyjskiego posła w Berlinie – Karla Gustawa von Loewenwolde. Stąd zwane jest także paktem Loewenwolda. Mocarstwa rozmieściły wojska na granicach Rzeczypospolitej uzasadniając ten ruch przewrotnie „ochroną polskiej wolności do swobodnego wyboru władcy” i uniemożliwieniem obcym mocarstwom (Francja) narzucenia Polakom banity czyli Stanisława Leszczyńskiego. To nasi sąsiedzi decydowali, kogo Polacy wybiorą na króla, oraz uznali, że w wypadku, gdy coś nie pójdzie po ich myśli, to rozpoczną zbrojną interwencję.
Nad Polską powoli zaciskała się pętla, która w efekcie przyniosła utratę suwerenności i ponad wiekową niewolą.
Źródło: niezalezna.pl
