Odsłonięto tablicę upamiętniającą Annę Walentynowicz
Premier Mateusz Morawiecki wziął udział w odsłonięciu na terenie Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL w Warszawie tablicy upamiętniającej Annę Walentynowicz – działaczkę Wolnych Związków Zawodowych i współtwórczynię NSZZ „Solidarność”. W sobotniej uroczystości uczestniczyli także m.in. matka premiera Jadwiga Morawiecka, marszałek Sejmu Elżbieta Witek, prezes IPN Jarosław Szarek, syn Anny Walentynowicz Janusz Walentynowicz, dyrektor Muzeum Żołnierzy Wyklętych i Więźniów Politycznych PRL Jacek Pawłowicz oraz wiceprezes PiS Antoni Macierewicz.
Na tablicy upamiętniającej Annę Walentynowicz widnieje napis:
W tym budynku w 1982 r. była więziona Anna Walentynowicz (1929-2010). Uczestniczka Gdańskiego Grudnia '70, działaczka Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża, matka Solidarności, więziona, internowana i prześladowana przez władze PRL. Zginęła 10 IV 2010 r. w katastrofie smoleńskiej. Cześć jej pamięci!
Historyk Sławomir Cenckiewicz w obszernej biografii Walentynowicz napisał:
Historia życia Anny Walentynowicz - ściśle zespolona z losami Polaków w XX wieku - jest jak portret zbiorowy polskich robotników wstających z kolan, by zbuntować się przeciwko komunizmowi. Zawsze skromna, swoje życie traktowała jako służbę.
W tym roku - 15 sierpnia - minęła 90. rocznica urodzin Anny Walentynowicz. W 1970 r. brała ona udział w antykomunistycznych protestach robotniczych w Trójmieście i w strajku w Stoczni Gdańskiej. Od 1978 r. działała w Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża. Udostępniała mieszkanie jako punkt kontaktowy, redagowała i kolportowała niezależne pismo "Robotnik Wybrzeża" oraz współorganizowała obchody rocznic Grudnia'70 i kultywowała pamięć ofiar komunistycznego mordu na robotnikach. Była prześladowana przez funkcjonariuszy komunistycznego państwa i wielokrotnie zatrzymywana na 48 godzin.
W sierpniu 1980 r. Walentynowicz została zwolniona z pracy. Stało się to bezpośrednią przyczyną wybuchu 14 sierpnia strajku w Stoczni Gdańskiej. Pierwszym postulatem protestujących było przywrócenie jej do pracy. Wspólnie z Aliną Pieńkowską doprowadziła do kontynuacji strajku 16 sierpnia i przeobrażenia go w strajk solidarnościowy z robotnikami strajkującymi w innych zakładach pracy. Zapoczątkowana tym narastająca fala strajków i protestów w wielu miejscach Polski zmusiła komunistów do negocjacji i zawarcia porozumienia ze strajkującymi oraz doprowadziła do powstania NSZZ "Solidarność".
Po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 r. Walentynowicz była internowana i więziona. W następnych latach kontynuowała działalność na rzecz niepodległości Polski. Była przeciwniczką obrad Okrągłego Stołu i konsekwentnie domagała się powrotu do idei i postulatów Solidarności.
Anna Walentynowicz, którą w 2006 r. prezydent Lech Kaczyński odznaczył Orderem Orła Białego, zginęła 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie Tu-154M pod Smoleńskiem. Była w polskiej delegacji, która zmierzała na uroczystości z okazji 70. rocznicy zbrodni katyńskiej.
Źródło: pap.pl
