Tajemnice Stonehenge i dzieło bogów
Stonehenge znajdujące się na angielskiej równinie Salisbury to najsłynniejsza budowla megalityczna Europy. Budowano ją przez wiele stuleci, zaczynając prawdopodobnie od 3100 roku przed Chrystusem. Okrąg ma ok.110 metrów średnicy, a wewnątrz niego wykopano 56 jam, zwanych jamami Aubrey’a, od nazwiska ich XVII-wiecznego odkrywcy. niektóre jamy słuzyły do kremacji zmarłych, w innych znaleziono wiele szczątków ludzkich. Bloki kamienne, które otaczają krąg ważą od 10 do 45 ton i zostały sprowadzone na miejsce z kamieniołomów odległych o ok. 30 kilometrów. Całe otoczenie Stonehenge jest jednym wielkim cmentarzem, a pochowani tu ludzie pochodzili z całej Europy. W jednym z kurhanów znaleziono szkielet mężczyzny, przy którym znaleziono tajemniczą złota płytkę.
W 1808 roku archeolog William Cunnington, odkrył w Bush Barrow grób zwany grobem „Króla Stonehenge”. Człowiek tam pogrzebany pochodził z terenów Alp Szwajcarskich. W liście do kolegi po fachu Sir Richarda Colta Hoare'a napisał:
Znaleźliśmy szkielet krzepkiego i wysokiego mężczyzny. Na jego piersi leżała mała płytka ze złota przymocowana do cienkiego kawałka drewna. W pasie leżał duży złoty zaczep do paska, ozdobiony delikatnymi, odciśniętymi liniami, a także kolejna mniejsza ozdoba w kształcie rombu.
Kiedy przyjrzano się bliżej złotej płytce uznano, iż owe odciśnięte linie kryją w sobie niezwykle zaawansowaną wiedzę z zakresu matematyki i geometrii.
Powtarzające się sześciokąty w serii trzech koncentrycznych okręgów zostały wykonane z ogromną precyzją i dokładnością. David Dawson, dyrektor Wiltshire Museum, opisuje plakietkę jako „dzieło bogów”. Niektórzy uważają, że jest to instrument astronomiczny, co współgrałoby z teorią astronoma Geralda Hawkinsa, który uważa iż Stonehenge było wykorzystywane do dokładnych pomiarów ruchu Słońca i Księżyca, a także zaćmień. Inny badacz, dr Derek Cunningham, sugeruje, że geometryczne linie na plakietce są formą pisma astronomicznego.
Źródło: niezależna.pl
