Zespół archeologów, który pracował w małym ogrodzie otoczonym kolumnadą w Willa Arianna, odkrył zdobiony ołowiany zbiornik wodny. Willę odkopał po raz pierwszy szwajcarski inżynier Karl Weber w latach 1757-1762. Wtedy to większość artefaktów, mebli i fresków przewieziono do Muzeum Burbonów w Pałacu Królewskim w Portici.
Na stronach muzeum w Pompejach napisano, że właściciele willi mieli „niezwykle wyrafinowany gust”. Swą posiadłość ozdobili freskami pokazującymi sceny z mitologii ,„latające postacie, amorki, bogowie, miniaturowe pejzaże, maski i medaliony z popiersiami”. Tak więc odkrycie zbiornika wodnego i systemu hydraulicznego być może nie wydaje się tak wspaniałe w porównaniu ze sztuką, to jednak jest odkryciem bardzo cennym dla badaczy i historyków, co potwierdził nowy dyrektor Parku Archeologicznego w Pompejach Gabriel Zuchtriegel. Zbiornik na wodę, taki jak ten, z dwoma pokrętłami, „wydaje się prawie nowoczesny… i że wzbudził zdumienie wśród naukowców”. Ponieważ system wodociągowy został znaleziony tam, gdzie go pierwotnie zainstalowano, archeolodzy mogli dokładnie zobaczyć, w jaki sposób rozprowadza on wodę do różnych pomieszczeń willi. Zidentyfikowano dwie rury: jedną, która zasilała ciepłownię willi, a drugą najprawdopodobniej impluvium (główny zbiornik wodny) w atrium. 
