Historycy uważają, że pekińczyki zostały wyhodowane ponad 2 tys. lat temu jako tzw. psy rękawowe, czyli mogące chować się w rękawach szat. Miały przypominać małe lwy i były przeznaczone wyłącznie dla członków cesarskiego dworu. Legenda mówi, że psy pekińskie są owocem romansu lwa i małpy pazurczatki, które pewnego razu zakochały się w sobie mimo ogromnej różnicy wielkości. Podobno uznano takie pochodzenie za święte, w związku z tym słudzy chińskiego dworu musieli się kłaniać, gdy mijali pekińczyka.
Historia Looty’ego jest spleciona z sytuacją polityczną między Imperium Brytyjskim a cesarskimi Chinami podczas drugiej wojny opiumowej. Wojska anglo-francuskie zostały wyprawione do Państwa Środka w celu wywarcia presji i otwarcia granic oraz kontroli lukratywnego handlu opium. Przedstawiciele dynastii Qing rozkazali schwytać przedstawicieli Anglii i Francji. W więzieniu poddano ich wymyślnym torturom. Odpowiedzią Brytyjczyków było zniszczenie i splądrowanie Starego Pałacu Letniego. Znany jako Yuanmingyuan, co oznacza „Ogród Doskonałej Jasności”, ten rozległy kompleks pałaców i ogrodów był prawdziwym chińskim rajem wypełnionym bezcennymi dziełami sztuki z tysięcy lat historii tego kraju. Podczas grabieży i szału niszczenia jaki opanował Anglików, zabrano także jednego małego pieska, który potem został ulubionym psem królowej Wiktorii.
