Według raportu Ministerstwa Turystyki i Starożytności, budynek ma 850 metrów kwadratowych, składa się z regularnego skupiska płytek wapiennych, z pięciopoziomowymi blokami wapienia ułożonymi w kombinacji pionowych i poziomych orientacji. Były one prawdopodobnie używane do śledzenia nachylenia Słońca i monitorowania jego ruchu przez cały dzień. W obserwatorium znaleziono kamienny zegar słoneczny, który był podstawowym instrumentem używanym przez starożytnych Egipcjan do mierzenia czasu.
Figury bogów i obserwacje słońca
Archeolodzy odkryli również różne artefakty, które oferują głębszy wgląd w praktyki religijne i kulturowe związane z obserwatorium. Odkopano posąg z szarego granitu z epoki Wah Ib Ra, faraona z 26 dynastii, przedstawiający boga Ozyrysa, inną brązową figurę Ozyrysa z wężem, posąg z terakoty i naszyjnik bogini Minnet.
Inskrypcje na kamiennej platformie odkryte w okrągłej sali przedstawiają astronomiczne widoki wschodu i zachodu słońca przez trzy pory roku. Te ryciny, wraz z symbolami takimi jak „chen”, „cent” i „Benu”, które odnoszą się do czasu i astronomii. Naukowcy zakładają, że obserwatorium odegrało kluczową rolę w próbach zrozumienia i zsynchronizowania egipskiego kalendarza z cyklami niebieskimi.
Wiedza astronomiczna w życiu codziennym
Odkrycie tego najstarszego znanego egipskiego obserwatorium może wnieść znaczący wkład w zrozumienie starożytnej egipskiej astronomii i praktyk naukowych. Wyrafinowany projekt obserwatorium i precyzja użytych instrumentów ukazują zaawansowany poziom wiedzy, który istniał w Egipcie na długo przed okresem grecko-rzymskim. Dr. Mohamed Ismail Khaled, Sekretarz Generalny Najwyższej Rady Starożytności, podkreślił znaczenie odkrycia, które ukazuje biegłość Egipcjan w śledzeniu kalendarza słonecznego i określaniu ważnych dat dla funkcji religijnych i państwowych, czyli ich praktyczne zastosowania wiedzy astronomicznej w życiu codziennym.
