Młodzież poznaje historię – Kalwaria Wileńska i bitwa pod Krawczunami
Pomysł na wybudowanie Kalwarii Wileńskiej wyszedł od biskupa Jerzego Białłozora, który przeznaczył na ten cel część dóbr biskupich. Droga Krzyżowa miała być wotum wdzięczności za ocalenie Wilna od Moskali, którzy w latach 1655-1660 okupowali miasto. Kalwaria, tak jak i inne, które powstawały w tamtym czasie Europie, odwzorowywała ukształtowanie terenu w Jerozolimie. Budowniczym pomagało dzieło Christiana Andrichomiusa, holenderskiego duchownego i teologa – „Theatrum Terrae Sanctae”, w którym autor dokładnie opisał miejsce ostatniej drogi Jezusa.
W 1663 roku wytyczono ścieżki i ustawiono drewniane krzyże, biskup dokonał poświęcenia całości, powierzył opiekę nad tym miejscem dominikanom, ale nie doczekał wybudowania kaplic stacji Drogi Krzyżowej. 9 czerwca 1669 roku oddał je wiernym jego następca Aleksander Sapieha. Zespół kalwaryjski składał się z kościoła Znalezienia Krzyża Świętego, klasztoru, 20 murowanych kaplic, 1 drewnianej, 1 murowanej i 7 drewnianych bram oraz cmentarza. Głównymi fundatorami była rodzina Piotrowskich z Wielkiego Księstwa Litewskiego –wizerunki dwóch ich przedstawicieli można zobaczyć na obrazach, które wiszą po obu stronach organów w chórze świątyni. Wnętrze zostało także udekorowane freskami przedstawiającymi m.in. sceny z legendarnej historii odnalezienia i podwyższenia krzyża – postać świętej Heleny, sen Konstantyna, bitwę z Maksencjuszem. To przykłady najwspanialszego na Litwie przykładu malarstwa iluzyjnego.
W kościele znajdują się również dwie kopie obrazów Rafaela – „Zaślubiny Maryi z Józefem” i „Madonna Sykstyńska”, namalowane na zamówienie dominikanów po wojnach napoleońskich, w trakcie których żołnierze francuscy splądrowali Kalwarię.
Na cmentarzu przykościelnym i przy drodze kalwaryjskiej znajdują się groby żołnierzy Armii Krajowej, którzy polegli pod Krawczunami – w największej bitwie Operacji Ostra Brama. Po zdobyciu Wilna przez polskie oddziały, ok. 3 tys. żołnierzy pod dowództwem gen. Reinera Stahela wyszła z miasta. Żołnierze AK zablokowali im drogę ucieczki pod Krawczunami. Podczas walk Niemcy ponieśli duże straty – zginęło ok. 1 tys. żołnierzy Wermachtu. Zatrzymano tym samym ich przeprawę przez Wilię. W walce zginęło 79 Polaków i legendarny dowódca I Brygady Wileńskiej AK kpt. Czesław Grombczewski ps. „Jurand”.
Fot. Tomasz Łysiak
Na grobach bohaterów znicze zapaliła młodzież, która uczestniczy w wyjeździe edukacyjnym #ZmiłościDoRzeczpospolitejObojgaNarodów zorganizowanym przez Fundację PFN i Fundację „Kresy w potrzebie – Polacy Polakom”.
Źródło: niezalezna.pl
