Arcydzieło Astora Piazzolli w Warszawskiej Operze Kameralnej
Jeśli szukać tego najbardziej szczególnego dzieła w dorobku ojca Tango Nuevo – Astora Piazzolli – pozycji, która w sposób jednoznaczny ugruntowałaby jego niekwestionowane miejsce w poczcie największych indywidualności muzyki XX wieku, to bezspornie jest nim „Maria de Buenos Aires”. Jedni nazywają ją operą złożoną z tang i milong, utrzymaną w głównym nurcie Tango Nuevo, inni – operetką, rozpisaną na ludzkie emocje, pasje, słabości i miłość, opartą na frazach zakazanego, brudnego tańca. Sam Piazzolla mówił, że tytułowa Maria jest personifikacją Buenos Aires – miasta pięknego, ale kryjącego w sobie również mroczne, nieznane zaułki. Dzieło można podziwiać w Basenie Artystycznym - nowej scenie Warszawskiej Opery Kameralnej. Najbliższe wystawienia - 24, 25,26 i 31 stycznia.
Tango Nuevo to muzyka, którą krytycy definiują w sposób dosyć barwny. Samego Piazzollę czynią kimś, kto tango – taniec zakazany, brudny, aż kipiący od erotyzmu – z portowych zamtuzów wyprowadził na filharmoniczne salony. Z dziełem tym mierzyli się wybitni skrzypkowie i mistrzowie bandoneonu. Sam Gidon Kremer, którego rejestracja płytowa „Maria de Buenos Aires” to interpretacja wzorcowa, mówił: „To muzyka pełna wirtuozerii, emocji i głębi, tak typowych dla dzieł innego mistrza, Nicolo Paganiniego. Bije z niej romantyzm i determinacja, uczucia tak silne, że potrafią pchnąć do zbrodni”.
Za sceniczną oprawę spektaklu odpowiadają Michał Znaniecki (reżyseria) i Luigi Scoglio (scenografia), czyli tandem świetnie znany melomanom. Kierownictwo muzyczne sprawuje Hadrian Tabęcki, wybitny znawca muzyki tango nuevo. Choreografię stworzyła Inga Pilchowska, a za brzmienie arcydzieła Piazzolli odpowiedzialny jest zespół Tango Attack – formacja specjalizująca się we wszystkich stylach tanga.
Zimą czeka nas zatem prawdziwa feeria rytmu, zmysłowego tańca, rozedrganych emocji i ludzkich słabości przełożona na nuty i frazy.
- zapowiada WOK.
Źródło: Warszawska Opera Kameralna, mat.pras.
