Do rosyjskiej stolicy udali się generał artylerii koronnej Stanisław Szczęsny Potocki, hetman wielki koronny Franciszek Ksawery Branicki, hetman polny koronny Seweryn Rzewuski, generał Szymon Kossakowski i inni. Sekretarzem konfederacji został publicysta Dyzma Bończa-Tomaszewski. Tekst aktu konfederacji zredagował generał rosyjski Wasilij Popow, szef kancelarii księcia Grigorija Potiomkina. Gwarantką konfederacji została caryca Katarzyna.
Na jej prośbę zawiązanie konfederacji ogłoszono 17 maja w majątku rodowym Potockiego – Targowicy, leżącym tuż przy granicy z Rosją.
18 maja poseł rosyjski Jakow Bułhakow wręczył ministrowi spraw zagranicznych Joachimowi Chreptowiczowi deklarację dworu petersburskiego, w której oskarżano Polskę o prześladowania prawosławnych i knowania z Portą osmańską. Tego samego dnia ponad 20 tys. konfederatów targowickich wkroczyło do Polski wraz z zaprawioną w bojach rosyjską piechotą w sile 97 tys. ludzi. Rozpoczęła się wojna. 24 lipca król Stanisław August Poniatowski opuścił obóz reformatorów oraz twórców Konstytucji 3 Maja i przyłączył się do konfederacji targowickiej.
Konfederacja zaprowadziła w Rzeczypospolitej rządy terroru. Wojska rosyjskie grabiły i niszczyły Polskę. Zdrajcy natomiast udali się uroczyście do Katarzyny II, którzy podziękowali za przywrócenie wolności i ustroju republikańskiego w Polsce.
Większość czołowych przywódców konfederacji targowickiej zostało skazanych na śmierć i powieszonych w czasie insurekcji kościuszkowskiej.
Źródło: niezalezna.pl
#Katarzyna II #Rosja #zdrada #Targowica
Chcesz skomentować tekst? Udostępnij treść i skomentuj w mediach społecznościowych.
MŁ