Buława dla Piłsudskiego – „w dowód czci i hołdu dla Wodza naczelnego”

Buława najprawdopodobniej przywędrowała do Polski ze wschodu. Jako oznaka władzy wojskowej zaczęła karierę w czasach Stefana Batorego.

niezalezna.pl

Buława najprawdopodobniej przywędrowała do Polski ze wschodu. Jako oznaka władzy wojskowej zaczęła karierę w czasach Stefana Batorego. Wtedy to stała się oznaką godności hetmanów i królów. Z prośbą o przyjęcie przez Józefa Piłsudskiego stopnia Marszałka wystąpiła Ogólna Komisja Weryfikacyjna „w dowód czci i hołdu dla Wodza naczelnego”.

Komitet Wykonawczy zorganizował konkurs na buławę, w którym uczestniczyło wielu wybitnych artystów plastyków. Zwyciężył Mieczysław Kotarbiński, profesor Działu Zdobnictwa i Grafiki Uniwersytetu Wileńskiego. Kotarbiński zaprojektował także Order Krzyża Niepodległości. Srebrną, cyzelowaną złotem buławę wykonała warszawska firma Gontarczyka. Uroczystość wręczenia odbyła się 14 listopada 1920 roku w Warszawie na Placu Zamkowym. Mszę celebrował biskup polowy Stanisław Gall, buławę zaś poświęcił kardynał Aleksander Kakowski. Mowę wygłosił najstarszy generał Wojska Polskiego Karol Durski-Trzaska, dawny komendant Legionów Polskich z ramienia Austrii. Natomiast wręczenia symbolu władzy wojskowej Piłsudskiemu dokonał Jan Żywek z 5. Pułku Piechoty tzw. Zuchowatych, najmłodszy kawaler Orderu Virtuti Militari, który pełnił później służbę wartowniczą w Sulejówku.

Buława wraz z pozostałymi pamiątkami po Marszałku została w czasie wojny wywieziona z kraju i trafiła do Anglii. Po kilkudziesięciu latach powróciła do kraju. Zajmie godne miejsce w muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku.

Reklama