„Gazeta Wyborcza” – spróchniały fundament III RP. Szokujące komunistyczne powiązania

5 kwietnia 1989 roku. „Oficjalne zakończenie Obrad Okrągłego Stołu. Zapowiedź zalegalizowania »S«, likwidacji Rady Państwa i utworzenia Urzędu Prezydenta RP wybieranego przez Zgromadzenie Narodowe na sześć lat, utworzenia Senatu i Krajowej Rady Sądownictwa (…) opozycja dostała prawo do półgodzinnej audycji telewizyjnej raz na tydzień i godzinnej w polskim radiu przed wyborami, reaktywowania »Tygodnika Solidarność« i powołania ogólnokrajowej »Gazety Wyborczej«” – tak o zakończeniu obrad Okrągłego Stołu pisała Teresa Bochwic w swojej książce pt. „III Rzeczpospolita w odcinkach”.

Początkowo „GW” miała być gazetą całej opozycji, szybko jednak okazało się, że tak nie jest: „Wyborcza” wspierała postkomunistów i krytykowała lustrację, co dla wielu opozycjonistów było nie do zaakceptowania.

[...]

W archiwach MSW znalazła się m.in. sprawa operacyjnego rozpracowania kryptonim „Gniazdo” rozpoczęta w latach 60. ubiegłego stulecia przez stołeczną Służbę Bezpieczeństwa. Figurantami SOR „Gniazdo” byli: Adam Michnik, Jan Lityński, Teresa Bogucka, Barbara Toruńczyk, Wiktor Grójecki, Seweryn Blajer, Barbara Weigl, Krystiana Rob-Narbutt, Ewa Morawska i Kazimierz Wóycicki. Znalazły się w niej m.in. rozpracowania dotyczące tzw. grupy komandosów, w której jednym z głównych figurantów był Adam Michnik. Inną sprawą, która trafiła do archiwów MSW, a która dotyczyła środowiska Michnika i jego samego, była Sprawa Operacyjnego Rozpracowania „Wir”. Znajdują się w niej protokoły zeznań Adama Michnika, w których m.in. wskazuje osoby, z którymi kontaktował się podczas pobytu za granicą i od których pożyczał nielegalne w PRL książki (za ich posiadanie groziła nawet kara więzienia).

[...]

Rozmowy Michnika z SB
W aktach SOR „Gniazdo” znalazła się m.in. notatka służbowa z przeprowadzonej w czerwcu 1974 roku rozmowy SB z przyszłym szefem „Gazety Wyborczej”. Do spotkania doszło w barze „Na Rozdrożu” położonym nieopodal mieszkania Adama Michnika znajdującym się w alei Przyjaciół, tuż przy Łazienkach Królewskich (w tej prestiżowej części Warszawy po zakończeniu działań wojennych mieszkania dostali komuniści – jak rodzice Michnika i funkcjonariusze komunistycznej bezpieki). Rozmowa z Adamem Michnikiem została przeprowadzona 21 czerwca 1974 roku. Wzięli w niej udział naczelnik III Wydziału Komendy Stołecznej Milicji Obywatelskiej ppłk Andrzej Maj oraz ppor. Marian Kuleta.

„Po złożeniu przez nas gratulacji A. Michnikowi z racji ukończenia studiów na Uniwersytecie Poznańskim im. A. Mickiewicza jednocześnie spytaliśmy, jakie są plany na najbliższą przyszłość i czy wiąże je z kontynuowaniem dalszej nauki (chodzi o podjęcie dalszych studiów doktoranckich). A. Michnik był bardzo zadowolony z naszych gratulacji i wyraził swoje uznanie pod adresem SB za nie przeszkadzanie w kontynuacji i ukończeniu studiów”.
- czytamy w notatce Służby Bezpieczeństwa.

W dalszej części dokumentu czytamy, że Adam Michnik krytycznie oceniał ówczesną rzeczywistość, jednak uznał, że „absolutnie nie należy prowadzić działalności politycznej konspiracyjnej, dopóki sprawy nie ulegną zmianie w samym Związku Radzieckim (liczy na zwycięstwo radzieckiej inteligencji). W przeciwnym razie nieodpowiedzialna działalność u nas w kraju mogłaby doprowadzić Polskę do podzielenia losu Czechosłowacji, co równałoby się z katastrofą”.

Adam Michnik podkreślał, że jego ocena jest wynikiem realnego osądu sytuacji politycznej.

„Nadmienił, że gdyby wiedział o powstaniu nielegalnej organizacji zmierzającej, jak to określił, wysadzić muzeum Lenina w Warszawie lub pomnik w Poroninie, sam zameldowałby o tym służbom bezpieczeństwa. Ponoć takiego samego zdania ma być Jacek Kuroń. Następnie nadmienił, że on rozumie sens istnienia naszego resortu i wykonywanie przez niego określonych działań. Taki resort musi istnieć w każdym państwie niezależnie od ustroju, ale nigdy nie pogodzi się z funkcją »konfidenta« i takich ludzi ocenia negatywnie”.
- napisał ppor. Kuleta.

Według notatki SB Adam Michnik „gotów jest i zgadza się na kontynuowanie dalszych rozmów, jednak najchętniej chciałby, aby były one prowadzone w Komendzie Stołecznej MO i był zawiadamiany o nich oficjalnym wezwaniem (…). Jednakże kontynuacje powyższego ustalenia uzależnia od »aktu dobrej woli« z naszej strony polegającym na ewentualnym umożliwieniu jemu wyjazdu za granicę, kontynuację dalszych studiów i otrzymanie pracy związanej z jego wykształceniem i zainteresowaniami”.

Michnik w trakcie rozmowy odniósł się do faktu, że w więzieniu nadal przebywają członkowie organizacji „Ruch”:

„Przy tym wyszło, że to nie on był autorem i inspiratorem pisania petycji o darowanie dalszej kary wymienionym osobom przebywającym w więzieniu, lecz Antoni Słonimski. (…) A. Słonimski dotarł sam do Estraichera w Krakowie i uzyskał jego podpis z racji zażyłej znajomości sprzed wojny”.

Z dokumentów SOR „Gniazdo” wynika, że nie była to jednorazowa rozmowa Adama Michnika z SB; z funkcjonariuszami komunistycznych służb kontaktował się on także telefoniczne – na przykład interweniował w sprawie wydania paszportu dla Seweryna Blumsztajna, który chciał wyjechać do chorej matki do Szwecji.

Z kolei kilka lat wcześniej, po wydarzeniach marcowych 1968 roku, Adam Michnik w trakcie przesłuchań mówił służbom PRL na temat swoich znajomych.

„Dziś Michnik ponowił pytanie – czy pytałem Mencwela o akcję kryptonim »Galileusz« i jaka była reakcja Mencwela na to hasło. Lakonicznie stwierdziłem, że nie miałem czasu rozmawiać z podejrzanym Mencwelem na ten temat, a po wtóre nie mogę go pytać o tę akcję, skoro sam nie wiem co należy rozumieć przez kryptonim »Galileusz«. Michnik stwierdził, że »Galileusz« to akcja związana z organizowaniem, a właściwie ze zwołaniem nadzwyczajnego Zjazdu Warszawskiego Okręgu ZLP. W tej akcji Mencwel »grał pierwsze skrzypce« tzn. według informacji Michnika – agitował z polecenia Żółkiewskiego znajomych literatów, aby przegłosowali na zebraniu rezolucję solidaryzującą się z wystąpieniami studentów w sprawie »Dziadów«. Zdaniem Michnika Mencwel skonsultował z prof. Żółkiewskim treść swego wystąpienia na Zjeździe oraz projekt zgłoszonej rezolucji, uchwalonej następnie przez Zjazd. Podejrzany Michnik stwierdził także, że Służba Bezpieczeństwa powinna zainteresować się, dlaczego właśnie Mencwel, a nie kto inny wysłał do Krakowa Jana Grossa jako emisariusza w czasie zajść marcowych”.
- czytamy w dokumencie sporządzonym przez inspektora Biura Śledczego MSW Adama Grzesika.

 

 
Więcej o rozmowach Adama Michnika z funkcjonariuszami SB - w środowym wydaniu tygodnika "GAZETA POLSKA"!

 

 

Źródło: Gazeta Polska

 

#Okrągły Stół #Gazeta Wyborcza #Adam Michnik