Czarne chmury nad von der Leyen. Komisarze mają jej już dość. O wielu decyzjach dowiadują się… z mediów
Fala rezygnacji najbliższych doradców Ursuli von der Leyen? Jak wynika z doniesień Politico coraz więcej wysokich rangą urzędników odchodzi z Komisji Europejskiej lub jasno deklaruje zamiar porzucenia swoich stanowisk. Powód jest jeden – jest nim Ursula von der Leyen, a właściwie jej styl zarządzania, który w unijnych kręgach budzi spore kontrowersje. Komisarze narzekają na przykład na to, że szefowa KE ukrywa przed kolegami z Komisji swoje plany, a o niektórych decyzjach dowiadują się… z mediów już po fakcie.
Według informacji podanych przez portal Politico, szefowa Komisji Europejskiej, Ursula von der Leyen, boryka się z coraz poważniejszymi problemami kadrowymi. Choć do końca jej kadencji pozostał jeszcze rok, niektórzy komisarze z KE już teraz rezygnują ze swoich funkcji. Redakcja portalu sugeruje, że powodem napięć wewnątrz Komisji Europejskiej ma być styl zarządzania von der Leyen. Krytycy zarzucają jej, że ukrywa ona przed poszczególnymi Komisarzami swoje plany, a o ich realizacji dowiadują się oni z dużym opóźnieniem.
Wiceprzewodniczący KE odchodzą?
Nie jest już żadną tajemnicą, że wiceprzewodniczący KE, Frans Timmermans, oficjalnie ogłosił zamiar powrotu do polityki wewnętrznej. Teraz chce on kandydować na stanowisko premiera Holandii po upadku rządu Marka Rutte.
Margrethe Vestager, również wiceszefowa KE, ubiega się o stanowisko szefa Europejskiego Banku Inwestycyjnego. Wakat na tym stanowisku pojawi się pod koniec roku. Odejście Vestager spowodowałoby oczywiście konieczność znalezienia nowego wiceprzewodniczącego, ale to nie jedyny problem. Wiadomo już, że Ursula von der Leyen wystosowała list, w którym ostrzega Dunkę przed wszelkimi konfliktami interesów. Vestager, jeśli zdobędzie poparcie europejskich ministrów finansów, odejdzie z KE już jesienią.
Komisarze obrażeni na von der Leyen?
Okazuje się, że fala deklarowanych odejść z Komisji Europejskiej nie dotyczy jedynie wiceprzewodniczących. Ze swoich stanowisk rezygnują także komisarze.
Mariya Gabriel, unijna komisarz ds. innowacji i badań, już złożyła rezygnację i wróciła do Bułgarii, aby objąć stanowisko ministra spraw zagranicznych.
Rzecznik KE zapewnia, że odejścia tych komisarzy nie podważają autorytetu von der Leyen, gdyż zbliżają się do końca swojej drugiej kadencji, a ich decyzje wynikają z chęci zajęcia wysokich stanowisk w polityce UE i krajowej.
To dwóch wiceprzewodniczących wykonawczych, którzy zbliżają się do końca swojej drugiej kadencji komisarzy. W rzeczywistości świadczy to o ich pracy jako komisarzy, że są teraz pretendentami do wysokich stanowisk w polityce UE i wewnętrznej.
– powiedział rzecznik, odnosząc się do deklaracji Vestager i Timmermansa.
Konflikt w KE?
Tymczasem według Politico, winą za ten stan rzeczy może być również styl przywództwa von der Leyen, który od początku budził kontrowersje wśród niektórych wpływowych przedstawicieli Komisji Europejskiej. Krytycy zarzucają von der Leyen, że władza w KE była koncentrowana w jej rękach, a decyzje podejmowane były za zamkniętymi drzwiami z niewielkim udziałem doradców. Komisarze skarżyli się, że czuli się wykluczeni, nawet jeśli dane polityki dotyczyły ich zakresu kompetencji.
Każdy, kto kierował rządem, wie, że trzeba mieć za sobą ludzi – konsultować się, iść na ustępstwa. Jean-Claude Juncker, jej poprzednik, był w tym mistrzem. Von der Leyen nie jest.
– mówi cytowany przez Politico jeden z urzędników.
Inny anonimowy urzędnik Komisji Europejskiej zasugerował, że problem stanowi upór Ursuli von der Leyen w wielu kwestiach.
Ona nie ucieleśnia kolegialności. Komisarze o wielu sprawach dowiadują się za pośrednictwem mediów. Ludzie czują, że robi swoje – niekoniecznie źle – ale nie zachęca do dyskusji ani debaty.
– żali się urzędnik.
Dla niektórych obserwatorów problemem von der Leyen jest to, że tak naprawdę nie rozumie swoich własnych komisarzy i ma trudności ze stworzeniem spójnego zespołu.
Komisarze nigdy nie byli zjednoczeni wokół zestawu wartości – środek ciężkości nie został dobrze określony. Być może kierowała tą Komisją jako technokratka pochodząca z Niemiec w otoczeniu niemieckich doradców.
– tłumaczy Alberto Alemanno, profesor prawa UE na uczelni HEC Paris.
Źródło: Niezalezna.pl, PAP, Politico
