Kastrat stabilizatorem systemu

Minęły czasy, gdy ludzie odważni poszukiwani byli do wykonywania trudnych zadań. Dziś triumfy święci mydłek i miglanc, który nikomu się nie narazi, a brak działania pokryje piarem i wezwaniami do Boga i Ojczyzny, tak miłymi na prawicy, lub będzie zaklinał się na prawa miłośników kóz, cenionych na lewicy.

Mamy eunuchów hodowanych już w domach rodzinnych i przez środowisko, w myśl ludowej zasady: pokorne cielę dwie matki ssie. To nic, że kandydaci do całowania ręki wielu panów sami są wysysani, mają przecież zawsze nadzieję, że znajdą jeszcze słabszego i się na nim odkują. Oprócz eunuchów pojawili się szczególnie poszukiwani na rynku politycznym kastraci. Ten typ w rozkwicie sam się wyeunusza dla kariery politycznej. Kastrat nikomu nie zagrozi, od nikogo nie będzie lepszy, do każdego zakrętu zawsze się dostosuje i dlatego jest tak poszukiwany. Przede wszystkim zaś nie będzie miał woli działania, no chyba że chodzi o usunięcie ludzi aktywnych, którzy chcą czegoś dokonać zamiast trwania. Tych trzeba wyeliminować natychmiast. Nasycenie polityki kastratami i eunuchami ma poważne konsekwencje, gdyż niezależnie od orientacji politycznej nic się nie zmienia. Kastrat bowiem udaje wszelkie działanie, by pokazać, że nic nikomu nie zrobi, a tylko sobie dla uwiarygodnienia pokrzyczy. Zawsze baczy, by się nikomu w niczym nie narazić i tylko kasować jak najdłużej wymarzoną pensję. Gdy już uzyska stanowisko, natychmiast weźmie kredyt i rozpoczyna dolce vita. Dlatego zrobi wszystko, gdy usłyszy, że może ono się skończyć przedwcześnie, jeśli nie pozbędzie się jakichś „nadpobudliwców” w działaniu. Sam musi postawić na właściwych ludzi, a najlepsi są szwagrowie i rodzina.




 

 

Źródło: Gazeta Polska

 

#system III RP