Nikt nie chroni polskich narodowych dóbr

Sprawa „złotego pociągu” pokazała, że w Polsce potrzebna jest służba, która w swoich ustawowych zadaniach miałaby ochronę narodowych dóbr kultury. Nie chodzi tu o stworzenie nowej instytucji, ale doposażenie jednej z już istniejących w dodatkowe zadania w tym zakresie. Obecnie sprawy związane z dziedzictwem narodowym traktowane są po macoszemu. Służby uznają, że skoro nie mają tego wpisanego w zadaniach, to temat ich nie interesuje. Najlepszym przykładem jest stanowisko Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w sprawie „złotego pociągu”, gdzie działania w tej sprawie służba ta zrzuciła na policję. Podobnie jest w wielu innych, mniej spektakularnych sprawach, a Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego nie ma odpowiednich narzędzi, aby to zmienić.

W efekcie nikogo dziś nie interesuje skuteczne poszukiwanie polskich dzieł sztuki skradzionych podczas II wojny światowej ani dbanie o bezpieczeństwo tych, którzy znajdują się na terenie kraju. Mało tego, nie istnieje nawet pełna lista polskich dóbr kultury sprzed 1939 r. Może więc przy okazji reformy służb ustawodawcy poważnie potraktują problem ochrony wszelakich narodowych dóbr.

 

Źródło: Gazeta Polska Codziennie