Naukowcy odkryli najstarszą tego typu czaszkę w Europie. Chodzi o fragment szkieletu hipopotama. Dotąd najstarsze dowody obecności hipopotamów w Europie sugerowały, że zwierzęta te pojawiły się na kontynencie znacznie później, niż rzeczywiście na nim występowały.
Naukowcy poinformowali, że udało im się zidentyfikować najstarszą czaszkę hipopotama na kontynencie europejskim, dowodząc, że w przeszłości hipopotamy nilowe szeroko występowały również na tym kontynencie - informuje zespół badawczy w artykule opublikowanym w czasopiśmie „PLOS”.
Współczesne hipopotamy nilowe (Hippopotamus amphibius) wywodzą się od afrykańskich przodków. Najnowsze badania sugerują, że w Europie pojawiły się one bardzo wcześnie, w środkowym plejstocenie. Badania przeprowadzono pod kierunkiem Bena Mecozziego z Uniwersytetu Sapienza w Rzymie.
Wyniki badań opierają się na datowaniu czaszki hipopotama, znalezionej na stanowisku paleontologicznym w dzielnicy Tor di Quinto na północy Rzymu. To jedno z najbardziej kompletnych znalezisk hipopotama z plejstocenu w Europie. Naukowcy poddali analizie chemiczno-fizyczną skład osadów wokół czaszki.
Datowanie wskazało, że czaszka ma między 560 tys. a 460 tys. lat. Analiza morfologii czaszki i zębów potwierdziła, że należą one do hipopotama nilowego. Odkrycie ujawniło, że czaszka stanowi najstarszy znany skamieniały reprezentant tego współczesnego gatunku hipopotamów w Europie.
Jak relacjonują naukowcy, to odkrycie wzbogaca naszą wiedzę zarówno o historii tego gatunku, jak i o warunkach klimatycznych i środowiskowych w przeszłości, ponieważ obecność hipopotamów stanowi istotny wskaźnik tych warunków.