Lasy należą do bardzo bogatych i złożonych ekosystemów. Każda roślina odgrywa w nim ważną rolę. Życie roślin zależy od dostępu do światła Słońca i wody. Po okresie zimowej szarości pośród opadłych liści nieśmiało ukazują się pierwsze wiosenne kwiaty.
Pierwsze wiosenne kwiaty wykorzystują swój czas - czyli okres gdy zima się skończyła i jest na tyle słonecznie by się rozwinąć. Wyprzedzają większe od nich drzewa, które potrzebują więcej czasu by w pełni rozwinąć liście. Wiosenny czas to optimum naświetlenia ściółki leśnej. Rośliny rosną wtedy w zawrotnym tempie by zdążyć zakwitnąć i rozmnożyć się nim korony liściastych drzew ograniczą im dostęp do życiodajnego światła.
Kwiaty wiosenne szybko rosną – czerpiąc zasoby do tych intensywnych procesów z podziemnych kłączy, bulw lub cebul. To szybkie tempo wzrostu, pomimo panującego chłodu napędzane jest z nagromadzonych podziemnych zapasów jeszcze z poprzedniego roku. Niektóre podziemne pędy delikatnych kwiatów mogą mieć i nawet setki lat.
Każdy korzeń roślin wokół swych włośników wytwarza ożywczy żel jakby małą kapsułę życia. Z czego się składa? To mieszanina bakterii, grzybów, pierwotniaków.
Pierwsze pojawiają się ranniki zimowe, także śnieżyczki zwane przebiśniegami. Razem z przebiśniegami zakwitają podobne do nich, lecz bardziej okazałe śnieżyce wiosenne o białych dzwonkowatych kwiatach.
Intensywnym jasnofioletowym kolorem kwiatów przyciągają uwagę także przylaszczki oraz fioletowo-czerwone miodunki.
Na obrzeżach ogrodów i w zaroślach masowo zakwitają złocie żółte, ziarnopłony wiosenne oraz kokorycze. Wczesną wiosną pojawiają się kosaćce cebulowe, szafirki, ciemierniki, miłki. Nieco później – stokrotki, ułudki, floksy szydlaste, zawilce, pierwiosnki, sasanki, bratki, wrzośce, jaskry, cebulice, krokusy, szachownice, żonkile, pachnące hiacynty, narcyzy, konwalie.