Ciekawostki turystyczne: Oblęgorek - pałacyk Henryka Sienkiewicza
Oblęgorek wieś, położona 18 km na północny zachód od Kielc, znajduje się w niej Muzeum Henryka Sienkiewicza – oddział Muzeum Narodowego w Kielcach. Pałacyk Henryka Sienkiewicza wraz z zabytkowym parkiem i aleją lipową został uznany za Pomnik Historii w 2018 roku.
W 1900 r. społeczeństwo polskie ufundowało ze składek majątek w Oblęgorku dla Henryka Sienkiewicza, z okazji 25-lecia pracy literackiej. Dworek zaprojektował Hugon Kuder, a urządzeniem parku zajął się projektant Franciszek Szanior.
Zespół pałacyku Henryka Sienkiewicza w Oblęgorku ma szczególne znaczenie dla dziedzictwa kulturowego naszego kraju, jako dar narodu polskiego dla swojego wybitnego przedstawiciela – pisarza, późniejszego noblisty Henryka Sienkiewicza. Wyróżnienie było świadectwem uznania dla twórcy, którego dzieła dodawały rodakom sił w czasie niewoli oraz przyczyniały się do podtrzymywania świadomości narodowej i umacniania więzi z podzieloną między zaborców ojczyzną.
Sienkiewicz wprowadził się do pałacyku w 1902 r. i przebywał w nim z rodziną głównie w miesiącach letnich. Opuścił Oblęgorek ostatecznie w sierpniu 1914 r. powierzając opiekę nad domem gospodyni. Zabezpieczyła ona wyposażenie oraz część rzeczy i pamiątek rodzinnych na czas wojny, dzięki czemu spadkobiercy pisarza mogli ponownie urządzić tu swój dom (Sienkiewicz zmarł w 1916 r. w Szwajcarii, gdzie wyjechał po wybuchu I wojny światowej).
W czasie II wojny światowej zamieszkujący w pałacyku syn pisarza i jego żona byli aresztowani za ukrywanie partyzantów z grupy Wilka. Na początku 1945 r. w pałacyku kwaterowali żołnierze Armii Czerwonej, a Sienkiewiczowie zamieszkali w „rządcówce”. Kiedy w marcu tego roku majątek objęła reforma rolna, rodzinie Sienkiewiczów przyznano jedynie część ziemi; zdewastowany pałacyk odzyskali w 1949 r.
W 1956 r. dzieci pisarza – Henryk Józef i Maria, przekazały rezydencję oraz park na cele muzealne. Po niezbędnym remoncie, w 1958 r. zostało tu otwarte Muzeum Henryka Sienkiewicza. Odzyskane oraz zakupione wyposażenie i pamiątki pozwoliły początkowo na działalność tylko w części parteru, ale sukcesywnie powiększano ekspozycję. W 1976 r. muzeum zostało oddziałem Muzeum Narodowego w Kielcach.
Obecnie na parterze Muzeum odtworzony jest wygląd i wystrój pomieszczeń z czasów pisarza, a na piętrze wyeksponowana jest poświęcona mu wystawa.
Założenie cechuje duży stopień autentyzmu. Składa się ono z eklektycznej rezydencji o willowej architekturze, parku oraz okazałej czterorzędowej alei obsadzonej lipami, które były jednym z darów z okazji jubileuszu twórczości Sienkiewicza. We wnętrzach pałacyku zgromadzone są liczne pamiątki po pisarzu i jego rodzinie, m.in. meble, portrety pędzla Jacka Malczewskiego i Kazimierza Pochwalskiego, książki, dary, albumy.
Park z pałacykiem położony jest na południowym stoku Góry Baraniej, wśród łąk, pól i zabudowy zagrodowej. Zespół zajmuje około dwuhektarowy teren w północnej części wsi, a z drogą lokalną połączony jest kilkusetmetrową aleją dojazdową.
Pałacyk otacza park krajobrazowy w stylu angielskim, cechujący się bogatą i różnorodną szatą roślinną. Dominują w nim tradycyjne gatunki, m.in.: dęby, lipy drobnolistne i jesiony wyniosłe, ale występują też gatunki rzadkie, takie jak tulipanowce czy platany klonolistne.
Eklektyczny pałacyk jest w większości murowany, z fragmentami drewnianych okładzin i wystroju. Charakteryzuje się – wynikłym z historii obiektu – skomplikowanym, nieregularnym rzutem. Elewację frontową budynku zdobi stiukowa dekoracja przedstawiająca m.in. herb Sienkiewicza, a wieńczy rzeźba husarza, stanowiąca nawiązanie do Trylogii. Obecnie na parterze pałacyku znajduje się odtworzone mieszkanie Sienkiewicza. W salonie, jadalni, gabinecie i sypialni zgromadzono oryginalne, pozyskane historyczne i zrekonstruowane meble oraz wyposażenie, zaaranżowane w stylu epoki, stosownie do wspomnień i źródeł historycznych. Na piętrze znajduje się wystawa biograficzno-literacka oraz ekspozycja multimedialna.
Źródło: niezalezna.pl
