Ten żyjący w latach 1472–1553 malarz i grafik pochodził z miejscowości Kronach od nazwy której wziął nowe miano. Jego prawdziwe nazwisko brzmiało Suender, Sunder, Sonder lub Müller. Najpierw uczył go ojciec Hans, a potem został wysłany prawdopodobnie do Norymbergii. Stamtąd ruszył do Wiednia, gdzie poznał pracownie wielu artystów z tzw. szkoły naddunajskiej. Od 1505 roku został malarzem nadwornym Fryderyka III Mądrego i na blisko czterdzieści lat zadomowił się w Wirtenberdze. Stworzył olbrzymią pracownię malarską i graficzną, oficynę wydawniczą, księgarnię i papiernię. Aby pozyskiwać tanio surowiec kupił też las, tartak i założył stolarnię, w dodatku, by kupować składniki na pigmenty po cenach hurtowych, nabył aptekę w mieście. Stał się jednym z najzamożniejszych mieszkańców, ze względu na pozycję wybrano go do rady miejskiej, a potem kilkakrotnie pełnił urząd burmistrza. W jego domu nocował nawet król Danii Christiana II.
Marcin Luter
Lucas Cranach przyjaźnił się z Marcinem Lutrem, był świadkiem na jego ślubie z Kathariną von Bora i ojcem chrzestnym ich pierwszego syna. Równie bliski kontakt utrzymywał z kręgiem humanistów wittenberskiego uniwersytetu, zwłaszcza z Filipem Melanchtonem. Kiedy jego synowie podrośli, wciągnął ich do zawodu. Hans żył krótko, ale Lucas został dobrym i wziętym artystą, dla odróżnienia od sławnego ojca, otrzymał przydomek – Młodszy. Zawdzięczamy mu całą serię portretów z rodziny Zygmunta Starego.
Cranach Starszy zmarł mając lat osiemdziesięciu jeden lat. Pozostawił po sobie ponad 400 dzieł.
W Warszawie wystawiono Madonnę pod jodłami oraz Adama i Ewę.
